состанчи

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsɔstant͡ʃi]

Verb

состанчи • (sostanči) third-singular present, impf

1. (reflexive with се, nonstandard, derogatory) to have meetings

Conjugation

Conjugation of состанчи (imperfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се состанчел	—	adjectival participle	—
feminine	се состанчела	—	adverbial participle	состанчејќи се
neuter	се состанчело	—	verbal noun	состанчење
plural	се состанчеле	—	perfect participle	состанчено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се состанчам	се состанчев	—	—
2nd singular	се состанчиш	се состанчеше	—	состанчи се
3rd singular	се состанчи	се состанчеше	—	—
1st plural	се состанчиме	се состанчевме	—	—
2nd plural	се состанчите	се состанчевте	—	состанчете се
3rd plural	се состанчат	се состанчеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум се состанчел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	се имам состанчено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се состанчел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	се имав состанчено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал состанчено		perfect of има + perfect participle
future	ќе се состанчам		ќе + present
има-future	ќе се имам состанчено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се состанчев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав состанчено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се состанчел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал состанчено		future reported of има + perfect participle
conditional	би се состанчел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би се имал состанчено		conditional of има + perfect participle