порожний

Russian

Etymology

Inherited from Old East Slavic порожьнъ (porožĭnŭ), from earlier пороздьнъ (porozdĭnŭ), inherited from Proto-Slavic *porzdьnъ. Doublet of пра́здный (prázdnyj), a borrowing from Old Church Slavonic.

Pronunciation

• IPA^(key): [pɐˈroʐnʲɪj]

Adjective

поро́жний • (poróžnij)

1. empty (devoid of content)

   Synonym: пусто́й (pustój)

   Synonym: порозжий (porozžij)

   Synonym: я́ловый (jálovyj)

Declension

Declension of поро́жний (short class a*)

		masculine	neuter	feminine	plural
nominative		поро́жний poróžnij	поро́жнее poróžneje	поро́жняя poróžnjaja	поро́жние poróžnije
genitive		поро́жнего poróžnevo		поро́жней poróžnej	поро́жних poróžnix
dative		поро́жнему poróžnemu		поро́жней poróžnej	поро́жним poróžnim
accusative	animate	поро́жнего poróžnevo	поро́жнее poróžneje	поро́жнюю poróžnjuju	поро́жних poróžnix
	inanimate	поро́жний poróžnij			поро́жние poróžnije
instrumental		поро́жним poróžnim		поро́жней, поро́жнею poróžnej, poróžneju	поро́жними poróžnimi
prepositional		поро́жнем poróžnem		поро́жней poróžnej	поро́жних poróžnix
short form		поро́жен poróžen	поро́жне poróžne	поро́жня poróžnja	поро́жни poróžni

• Note: the form "поро́жен" is very rare

Related terms

• испражни́ть (ispražnítʹ)
• опорожня́ть impf (oporožnjátʹ), опорожни́ть pf (oporožnítʹ)
• перелива́ть из пусто́го в поро́жнее (perelivátʹ iz pustóvo v poróžneje)

Further reading

• Vasmer, Max (1964–1973) “порожний”, in Oleg Trubachyov, transl., Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), Moscow: Progress