Jump to content

мыланем

From Wiktionary, the free dictionary

Eastern Mari

[edit]

Etymology

[edit]

From мый (myj, I) +‎ -лан (-lan, dative suffix) +‎ -ем (-jem, first person singular possessive suffix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /məlɑˈnem/
  • Rhymes: -em
  • Hyphenation: мы‧ла‧нем

Pronoun

[edit]

мыланем (mylańem)

  1. to me
    мыланем кӧра
    mylańem köra
    thanks to me

Declension

[edit]
Personal pronouns
nominative accusative genitive dative
1st sg мый (myj) мыйым (myjym) мыйын (myjyn) мыланем (mylańem) ~ мылам (mylam)
2nd sg тый (tyj) тыйым (tyjym) тыйын (tyjyn) тыланет (tylańet) ~ мылат (mylat)
3rd sg тудо (tudo) тудым (tudym) тудын (tudyn) тудлан (tudlan)
1st pl ме (me) мемнам (memnam) мемнан (memnan) мыланна (mylanna)
2nd pl те (te) тендам (tendam) тендан (tendan) тыланда (tylanda)
3rd pl нуно (nuno) нуным (nunym) нунын (nunyn) нунылан (nunylan)
*) There are two forms for personal pronouns in the first and second persons singular in the dative: мыланем (mylańem) ~ мылам (mylam) and тыланет (tylańet) ~ тылат (tylat). There is no overt difference in usage between the two forms. The nominative forms мый (myj) and mый (myj) also have long forms, мые and тые (tyje); these are typically encountered in poetic speech.
[edit]
pronouns

References

[edit]
  • J. Bradley et al. (2023) “мыланем”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna