кейеү

See also: кейәү

Bashkir

Алъяпҡыс кейгән ҡатын.
A woman wearing an apron.

Etymology

From Common Turkic *ked-, from Proto-Turkic *ged- (“to put on”).

Cognate with Tatar кию (kiyu), Crimean Tatar kiymek, Kyrgyz кийүү (kiyüü), Uzbek kiymoq, Uyghur كىيمەك (kiymek), Turkish giymek, Azerbaijani geymək, etc.

Verb

кейеү • (keyew) (transitive)

1. to put on, to don
   • Ural-batyr (Bashkir folk epic):

   Һомай ҡош тунын кейеп шундуҡ осоп килгән ти // Үле ятҡан Уралдың ауыҙынан үпкән, ти.

   Homay qoş tunın keyep şunduq osop kilgən ti // Üle yatqan Uraldıñ awıźınan üpkən, ti.

   The bird Umay donned her fur coat, immediately came flying, (and) kissed Ural, who was lying dead, on his mouth.

2. to wear

Antonyms

• сисеү (sisew)

Noun

кейеү • (keyew)

1. action noun of the eponymous verb; wearing

   Битлек кейеүҙең әһәмиәтен аңламай икән, өйҙә ултырһын.

   Bitlek keyewźeñ əhəmiəten añlamay ikən, öyźə ultırhın.

   If (s/he) doesn't understand the importance of wearing a mask, (then) have (him/her) seated at home.

Declension

Declension of кейеү

	singular	plural
absolute	кейеү (keyew)	кейеүҙәр (keyewźər)
definite genitive	кейеүҙең (keyewźeñ)	кейеүҙәрҙең (keyewźərźeñ)
dative	кейеүгә (keyewgə)	кейеүҙәргә (keyewźərgə)
definite accusative	кейеүҙе (keyewźe)	кейеүҙәрҙе (keyewźərźe)
locative	кейеүҙә (keyewźə)	кейеүҙәрҙә (keyewźərźə)
ablative	кейеүҙән (keyewźən)	кейеүҙәрҙән (keyewźərźən)