Jump to content

kiymek

From Wiktionary, the free dictionary

Crimean Tatar

[edit]
Other scripts
Cyrillic киймек
Roman

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *ked- (to put on). Cognate with Turkish giymek.

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: kiy‧mek

Verb

[edit]

kiymek

  1. to put on
  2. to dress, clothe

Conjugation

[edit]
Conjugation of kiymek (Northern)
infinitive kiymek non-future participle kiygen
gerund kiyme future participle kiyecek
repeated gerund1) kiye way of doing kiyip
temporal gerund kiyyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple kiyirmen kiyirsiñ kiyir kiyirmiz kiyirsiz kiyirler
continuous kiyem kiyesiñ kiye kiyemiz kiyesiñiz kiyeler
perfect kiygemen kiygesiñ kiygen kiygemiz kiygesiz kiygenler
past simple kiydim kiydiñ kiydi kiydik kiydiñiz kiydiler
continuous kiyedim kiyediñ kiyedi kiyedik kiyediñiz kiyediler
future kiyecekmen kiyeceksiñ kiyecek kiyecekmiz kiyeceksiñiz kiyecekler
conditional kiysem kiyseñ kiyse kiysek kiyseñiz kiyseler
optative kiyeyim kiyesiñ kiye kiyeyik kiyesiz kiyeler
imperative kiy kiyin

1)Only used for repeatings of a verb.

[edit]
  • kiyim (outfit, dress)

References

[edit]