ωοτόκος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ᾠοτόκος (ōiotókos), from ᾠόν n (ōión, “egg”) + τόκος m (tókos, “childbirth, parturition”).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.oˈto.kos/
• Hyphenation: ω‧ο‧τό‧κος

Adjective

ωοτόκος • (ootókos) m (feminine ωοτόκος, neuter ωοτόκο)

1. (biology) oviparous, egg laying

   Antonym: ζωοτόκος (zootókos)

Declension

Declension of ωοτόκος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ωοτόκος (ootókos)	ωοτόκος (ootókos)	ωοτόκο (ootóko)		ωοτόκοι (ootókoi)	ωοτόκοι (ootókoi)	ωοτόκα (ootóka)
genitive	ωοτόκου (ootókou)	ωοτόκου (ootókou)	ωοτόκου (ootókou)		ωοτόκων (ootókon)	ωοτόκων (ootókon)	ωοτόκων (ootókon)
accusative	ωοτόκο (ootóko)	ωοτόκο (ootóko)	ωοτόκο (ootóko)		ωοτόκους (ootókous)	ωοτόκους (ootókous)	ωοτόκα (ootóka)
vocative	ωοτόκε (ootóke)	ωοτόκε (ootóke)	ωοτόκο (ootóko)		ωοτόκοι (ootókoi)	ωοτόκοι (ootókoi)	ωοτόκα (ootóka)

Further reading

• ωοτόκος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language