Jump to content

ψυχοσωματικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from English psychosomatic.[1] Morphologically, from ψυχο- (psycho-, ψυχή soul) +‎ σωματικός (somatikós, bodily, corporal).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /psi.xo.so.ma.tiˈkos/
  • Hyphenation: ψυ‧χο‧σω‧μα‧τι‧κός

Adjective

[edit]

ψυχοσωματικός (psychosomatikósm (feminine ψυχοσωματική, neuter ψυχοσωματικό)

  1. (medicine) psychosomatic

Declension

[edit]
Declension of ψυχοσωματικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ψυχοσωματικός (psychosomatikós) ψυχοσωματική (psychosomatikí) ψυχοσωματικό (psychosomatikó) ψυχοσωματικοί (psychosomatikoí) ψυχοσωματικές (psychosomatikés) ψυχοσωματικά (psychosomatiká)
genitive ψυχοσωματικού (psychosomatikoú) ψυχοσωματικής (psychosomatikís) ψυχοσωματικού (psychosomatikoú) ψυχοσωματικών (psychosomatikón) ψυχοσωματικών (psychosomatikón) ψυχοσωματικών (psychosomatikón)
accusative ψυχοσωματικό (psychosomatikó) ψυχοσωματική (psychosomatikí) ψυχοσωματικό (psychosomatikó) ψυχοσωματικούς (psychosomatikoús) ψυχοσωματικές (psychosomatikés) ψυχοσωματικά (psychosomatiká)
vocative ψυχοσωματικέ (psychosomatiké) ψυχοσωματική (psychosomatikí) ψυχοσωματικό (psychosomatikó) ψυχοσωματικοί (psychosomatikoí) ψυχοσωματικές (psychosomatikés) ψυχοσωματικά (psychosomatiká)
[edit]

References

[edit]
  1. ^ ψυχοσωματικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language