ψυχοπλακώνω

Greek

Etymology

From ψυχο- (psycho-) +‎ πλακώνω (plakóno).

Pronunciation

• IPA^(key): /psi.xo.plaˈko.no/
• Hyphenation: ψυ‧χο‧πλα‧κώ‧νω

Verb

ψυχοπλακώνω • (psychoplakóno) (past ψυχοπλάκωσα, passive ψυχοπλακώνομαι)

1. (transitive) to depress, to bring down (to make depressed or sad; to make someone feel bad emotionally)

   Synonyms: καταθλίβω (katathlívo), πλακώνω (plakóno)

Conjugation

ψυχοπλακώνω   ψυχοπλακώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ψυχοπλακώνω	ψυχοπλακώσω	ψυχοπλακώνομαι	ψυχοπλακωθώ
2 sg	ψυχοπλακώνεις	ψυχοπλακώσεις	ψυχοπλακώνεσαι	ψυχοπλακωθείς
3 sg	ψυχοπλακώνει	ψυχοπλακώσει	ψυχοπλακώνεται	ψυχοπλακωθεί
1 pl	ψυχοπλακώνουμε, [‑ομε]	ψυχοπλακώσουμε, [‑ομε]	ψυχοπλακωνόμαστε	ψυχοπλακωθούμε
2 pl	ψυχοπλακώνετε	ψυχοπλακώσετε	ψυχοπλακώνεστε, ψυχοπλακωνόσαστε	ψυχοπλακωθείτε
3 pl	ψυχοπλακώνουν(ε)	ψυχοπλακώσουν(ε)	ψυχοπλακώνονται	ψυχοπλακωθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ψυχοπλάκωνα	ψυχοπλάκωσα	ψυχοπλακωνόμουν(α)	ψυχοπλακώθηκα
2 sg	ψυχοπλάκωνες	ψυχοπλάκωσες	ψυχοπλακωνόσουν(α)	ψυχοπλακώθηκες
3 sg	ψυχοπλάκωνε	ψυχοπλάκωσε	ψυχοπλακωνόταν(ε)	ψυχοπλακώθηκε
1 pl	ψυχοπλακώναμε	ψυχοπλακώσαμε	ψυχοπλακωνόμασταν, (‑όμαστε)	ψυχοπλακωθήκαμε
2 pl	ψυχοπλακώνατε	ψυχοπλακώσατε	ψυχοπλακωνόσασταν, (‑όσαστε)	ψυχοπλακωθήκατε
3 pl	ψυχοπλάκωναν, ψυχοπλακώναν(ε)	ψυχοπλάκωσαν, ψυχοπλακώσαν(ε)	ψυχοπλακώνονταν, (ψυχοπλακωνόντουσαν)	ψυχοπλακώθηκαν, ψυχοπλακωθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ψυχοπλακώνω ➤	θα ψυχοπλακώσω ➤	θα ψυχοπλακώνομαι ➤	θα ψυχοπλακωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ψυχοπλακώνεις, …	θα ψυχοπλακώσεις, …	θα ψυχοπλακώνεσαι, …	θα ψυχοπλακωθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ψυχοπλακώσει   έχω, έχεις, … ψυχοπλακωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ψυχοπλακωθεί   είμαι, είσαι, … ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ψυχοπλακώσει   είχα, είχες, … ψυχοπλακωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ψυχοπλακωθεί   ήμουν, ήσουν, … ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ψυχοπλακώσει   θα έχω, θα έχεις, … ψυχοπλακωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ψυχοπλακωθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ψυχοπλάκωνε	ψυχοπλάκωσε	—	ψυχοπλακώσου
2 pl	ψυχοπλακώνετε	ψυχοπλακώστε	ψυχοπλακώνεστε	ψυχοπλακωθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ψυχοπλακώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ψυχοπλακώσει ➤		ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ψυχοπλακώσει		ψυχοπλακωθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• ψυχοπλάκωμα n (psychoplákoma)
• ψυχοπλακωτικός (psychoplakotikós)