ψεύτης

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ψεύστης (pseústēs), dropping the [s] to simplify the consonant cluster, which is a nominal formation from ψεύδω (pseúdō, “to lie”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpse.ftis/
• Hyphenation: ψεύ‧της

Noun

ψεύτης • (pséftis) m (plural ψεύτες, feminine ψεύτρα)

1. liar

Declension

Declension of ψεύτης

	singular	plural
nominative	ψεύτης (pséftis)	ψεύτες (pséftes)
genitive	ψεύτη (pséfti)	ψευτών (pseftón)
accusative	ψεύτη (pséfti)	ψεύτες (pséftes)
vocative	ψεύτη (pséfti)	ψεύτες (pséftes)

Related terms

• stem ψευτ-: ψευτο- (psefto-)

Category Greek terms prefixed with ψευτο- not found

other words with ψευτ-, ψευστ-

• αρχιψεύτης m (archipséftis), αρχιψεύτρα f (archipséftra)
• αδιάψευστος (adiápsefstos, “indisputable”)
• ψευτιά f (pseftiá)
• ψευτίζω (pseftízo)
• ψεύτικος (pséftikos)
• ψεύτισμα n (pséftisma)

Also see

• ψέμα n (pséma, “lie”)
• ψεύδομαι (psévdomai, “I lie”) for stem ψευδ-, ψευστ-