χωριάτης

Greek

Etymology

From χωριό (chorió, “village”) +‎ -άτης (-átis).

Pronunciation

• IPA^(key): /xoɾˈʝatis/
• Hyphenation: χω‧ριά‧της

Noun

χωριάτης • (choriátis) m (plural χωριάτες, feminine χωριάτα or χωρική or χωριάτισσα)

1. villager, countryman (male from a rural setting)
2. (derogatory, by extension) country bumpkin, yokel (unsophisticated and boorish person from the countryside)

Declension

Declension of χωριάτης

	singular	plural
nominative	χωριάτης (choriátis)	χωριάτες (choriátes)
genitive	χωριάτη (choriáti)	χωριατών (choriatón)
accusative	χωριάτη (choriáti)	χωριάτες (choriátes)
vocative	χωριάτη (choriáti)	χωριάτες (choriátes)

Synonyms

• χωρικός m (chorikós)

Related terms

• see: χωριό n (chorió, “village”)