χωνεύω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek χωνεύω (khōneúō, “to digest”), from Hellenistic Koine Greek χωνεύω (khōneúō), χοανεύω (khoaneúō), verbal formation from Ancient Greek χόανος (khóanos, “melting pot, crucible”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xoˈne.vo/

Verb

χωνεύω • (chonévo) (past χώνεψα, passive χωνεύομαι, ppp χωνεμένος)

1. to digest (food, etc.)
2. (figuratively, in the negative) to like
3. (figuratively) to digest (understand and accept) the causes of an event

Conjugation

χωνεύω   χωνεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	χωνεύω	χωνέψω	χωνεύομαι	χωνευτώ
2 sg	χωνεύεις	χωνέψεις	χωνεύεσαι	χωνευτείς
3 sg	χωνεύει	χωνέψει	χωνεύεται	χωνευτεί
1 pl	χωνεύουμε, [‑ομε]	χωνέψουμε, [‑ομε]	χωνευόμαστε	χωνευτούμε
2 pl	χωνεύετε	χωνέψετε	χωνεύεστε, χωνευόσαστε	χωνευτείτε
3 pl	χωνεύουν(ε)	χωνέψουν(ε)	χωνεύονται	χωνευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	χώνευα	χώνεψα	χωνευόμουν(α)	χωνεύτηκα
2 sg	χώνευες	χώνεψες	χωνευόσουν(α)	χωνεύτηκες
3 sg	χώνευε	χώνεψε	χωνευόταν(ε)	χωνεύτηκε
1 pl	χωνεύαμε	χωνέψαμε	χωνευόμασταν, (‑όμαστε)	χωνευτήκαμε
2 pl	χωνεύατε	χωνέψατε	χωνευόσασταν, (‑όσαστε)	χωνευτήκατε
3 pl	χώνευαν, χωνεύαν(ε)	χώνεψαν, χωνέψαν(ε)	χωνεύονταν, (χωνευόντουσαν)	χωνεύτηκαν, χωνευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα χωνεύω ➤	θα χωνέψω ➤	θα χωνεύομαι ➤	θα χωνευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα χωνεύεις, …	θα χωνέψεις, …	θα χωνεύεσαι, …	θα χωνευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … χωνέψει   έχω, έχεις, … χωνεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … χωνευτεί   είμαι, είσαι, … χωνεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … χωνέψει   είχα, είχες, … χωνεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … χωνευτεί   ήμουν, ήσουν, … χωνεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … χωνέψει   θα έχω, θα έχεις, … χωνεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … χωνευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … χωνεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	χώνευε	χώνεψε, χώνευ' 1	—	χωνέψου
2 pl	χωνεύετε	χωνέψτε, χωνεύτε2	χωνεύεστε	χωνευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	χωνεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας χωνέψει ➤		χωνεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	χωνέψει		χωνευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. χώνευ' το ("digest it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αχώνευτος (achóneftos)