χρυσόγονον

Ancient Greek

Etymology

From χρυσός (khrusós, “gold”) +‎ γόνος (gónos, “fruit, product”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰryː.só.ɡo.non/ → /xryˈso.ɣo.non/ → /xriˈso.ɣo.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰryː.só.ɡo.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰryˈso.ɡo.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xryˈso.ɣo.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xryˈso.ɣo.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xriˈso.ɣo.non/

Noun

χρῡσόγονον • (khrūsógonon) n (genitive χρῡσογόνου); second declension

1. black turnip (Bongardia chrysogonum)

   Synonyms: ἀρκόφθαλμον (arkóphthalmon), ἴασπις (íaspis)

Inflection

Second declension of τὸ χρῡσόγονον; τοῦ χρῡσογόνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ χρῡσόγονον tò khrūsógonon	τὼ χρῡσογόνω tṑ khrūsogónō	τᾰ̀ χρῡσόγονᾰ tà khrūsógona
Genitive	τοῦ χρῡσογόνου toû khrūsogónou	τοῖν χρῡσογόνοιν toîn khrūsogónoin	τῶν χρῡσογόνων tôn khrūsogónōn
Dative	τῷ χρῡσογόνῳ tôi khrūsogónōi	τοῖν χρῡσογόνοιν toîn khrūsogónoin	τοῖς χρῡσογόνοις toîs khrūsogónois
Accusative	τὸ χρῡσόγονον tò khrūsógonon	τὼ χρῡσογόνω tṑ khrūsogónō	τᾰ̀ χρῡσόγονᾰ tà khrūsógona
Vocative	χρῡσόγονον khrūsógonon	χρῡσογόνω khrūsogónō	χρῡσόγονᾰ khrūsógona
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χρυσόγονον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χρυσόγονον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette