χολόω

Ancient Greek

Etymology

From χόλος (khólos) +‎ -όω (-óō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰo.ló.ɔː/ → /xoˈlo.o/ → /xoˈlo.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰo.ló.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰoˈlo.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xoˈlo.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xoˈlo.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xoˈlo.o/

Verb

χολόω • (kholóō)

1. to anger, provoke

Conjugation

   Present: χολῶ, χολοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χολῶ	χολοῖς	χολοῖ	χολοῦτον	χολοῦτον	χολοῦμεν	χολοῦτε	χολοῦσῐ(ν)
	subjunctive	χολῶ	χολοῖς	χολοῖ	χολῶτον	χολῶτον	χολῶμεν	χολῶτε	χολῶσῐ(ν)
	optative	χολοίην, χολοῖμῐ	χολοίης, χολοῖς	χολοίη, χολοῖ	χολοῖτον, χολοίητον	χολοίτην, χολοιήτην	χολοῖμεν, χολοίημεν	χολοῖτε, χολοίητε	χολοῖεν, χολοίησᾰν
	imperative		χόλου	χολούτω	χολοῦτον	χολούτων		χολοῦτε	χολούντων
middle/ passive	indicative	χολοῦμαι	χολοῖ	χολοῦται	χολοῦσθον	χολοῦσθον	χολούμεθᾰ	χολοῦσθε	χολοῦνται
	subjunctive	χολῶμαι	χολοῖ	χολῶται	χολῶσθον	χολῶσθον	χολώμεθᾰ	χολῶσθε	χολῶνται
	optative	χολοίμην	χολοῖο	χολοῖτο	χολοῖσθον	χολοίσθην	χολοίμεθᾰ	χολοῖσθε	χολοῖντο
	imperative		χολοῦ	χολούσθω	χολοῦσθον	χολούσθων		χολοῦσθε	χολούσθων
		active				middle/passive
infinitive		χολοῦν				χολοῦσθαι
participle	m	χολῶν				χολούμενος
	f	χολοῦσᾰ				χολουμένη
	n	χολοῦν				χολούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χολώσω, χολώσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χολώσω	χολώσεις	χολώσει	χολώσετον	χολώσετον	χολώσομεν	χολώσετε	χολώσουσῐ(ν)
	optative	χολώσοιμῐ	χολώσοισ(θᾰ)	χολώσοι	χολώσοιτον	χολωσοίτην	χολώσοιμεν	χολώσοιτε	χολώσοιεν
middle	indicative	χολώσομαι	χολώσεαι	χολώσεται	χολώσεσθον	χολώσεσθον	χολωσόμε(σ)θᾰ	χολώσεσθε	χολώσονται
	optative	χολωσοίμην	χολώσοιο	χολώσοιτο	χολώσοισθον	χολωσοίσθην	χολωσοίμε(σ)θᾰ	χολώσοισθε	χολωσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		χολώσειν/χολωσέμεν(αι)/χολωσμέναι			χολώσεσθαι
participle	m	χολώσων			χολωσόμενος
	f	χολώσουσᾰ			χολωσομένη
	n	χολῶσον			χολωσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχόλωσᾰ, ἐχολωσᾰ́μην, ἐχολώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχόλωσᾰ	ἐχόλωσᾰς	ἐχόλωσε(ν)	ἐχολώσᾰτον	ἐχολωσᾰ́την	ἐχολώσᾰμεν	ἐχολώσᾰτε	ἐχόλωσᾰν
	subjunctive	χολώσω	χολώσῃς	χολώσῃ	χολώσητον	χολώσητον	χολώσωμεν	χολώσητε	χολώσωσῐ(ν)
	optative	χολώσαιμῐ	χολώσειᾰς, χολώσαις	χολώσειε(ν), χολώσαι	χολώσαιτον	χολωσαίτην	χολώσαιμεν	χολώσαιτε	χολώσειᾰν, χολώσαιεν
	imperative		χόλωσον	χολωσᾰ́τω	χολώσᾰτον	χολωσᾰ́των		χολώσᾰτε	χολωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχολωσᾰ́μην	ἐχολώσω	ἐχολώσᾰτο	ἐχολώσᾰσθον	ἐχολωσᾰ́σθην	ἐχολωσᾰ́μεθᾰ	ἐχολώσᾰσθε	ἐχολώσᾰντο
	subjunctive	χολώσωμαι	χολώσῃ	χολώσηται	χολώσησθον	χολώσησθον	χολωσώμεθᾰ	χολώσησθε	χολώσωνται
	optative	χολωσαίμην	χολώσαιο	χολώσαιτο	χολώσαισθον	χολωσαίσθην	χολωσαίμεθᾰ	χολώσαισθε	χολώσαιντο
	imperative		χόλωσαι	χολωσᾰ́σθω	χολώσᾰσθον	χολωσᾰ́σθων		χολώσᾰσθε	χολωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχολώθην	ἐχολώθης	ἐχολώθη	ἐχολώθητον	ἐχολωθήτην	ἐχολώθημεν	ἐχολώθητε	ἐχολώθησᾰν
	subjunctive	χολωθῶ	χολωθῇς	χολωθῇ	χολωθῆτον	χολωθῆτον	χολωθῶμεν	χολωθῆτε	χολωθῶσῐ(ν)
	optative	χολωθείην	χολωθείης	χολωθείη	χολωθεῖτον, χολωθείητον	χολωθείτην, χολωθειήτην	χολωθεῖμεν, χολωθείημεν	χολωθεῖτε, χολωθείητε	χολωθεῖεν, χολωθείησᾰν
	imperative		χολώθητῐ	χολωθήτω	χολώθητον	χολωθήτων		χολώθητε	χολωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χολῶσαι			χολώσᾰσθαι		χολωθῆναι
participle	m	χολώσᾱς			χολωσᾰ́μενος		χολωθείς
	f	χολώσᾱσᾰ			χολωσᾰμένη		χολωθεῖσᾰ
	n	χολῶσᾰν			χολωσᾰ́μενον		χολωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: χόλωσᾰ, χολωσᾰ́μην, χολώθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χόλωσᾰ	χόλωσᾰς	χόλωσε(ν)	χολώσᾰτον	χολωσᾰ́την	χολώσᾰμεν	χολώσᾰτε	χόλωσᾰν
middle	indicative	χολωσᾰ́μην	χολώσᾰο	χολώσᾰτο	χολώσᾰσθον	χολωσᾰ́σθην	χολωσᾰ́με(σ)θᾰ	χολώσᾰσθε	χολώσᾰντο
passive	indicative	χολώθην	χολώθης	χολώθη	χολώθητον	χολωθήτην	χολώθημεν	χολώθητε	χολώθησᾰν, χόλωθεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεχόλωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	κεχόλωμαι	κεχόλωσαι	κεχόλωται	κεχόλωσθον	κεχόλωσθον	κεχολώμεθᾰ	κεχόλωσθε	κεχόλωνται
	subjunctive	κεχολωμένος ὦ	κεχολωμένος ᾖς	κεχολωμένος ᾖ	κεχολωμένω ἦτον	κεχολωμένω ἦτον	κεχολωμένοι ὦμεν	κεχολωμένοι ἦτε	κεχολωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεχολωμένος εἴην	κεχολωμένος εἴης	κεχολωμένος εἴη	κεχολωμένω εἴητον/εἶτον	κεχολωμένω εἰήτην/εἴτην	κεχολωμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεχολωμένοι εἴητε/εἶτε	κεχολωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεχόλωσο	κεχολώσθω	κεχόλωσθον	κεχολώσθων		κεχόλωσθε	κεχολώσθων
infinitive						κεχολῶσθαι
participle	m					κεχολωμένος
	f					κεχολωμένη
	n					κεχολωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: κεχολώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	κεχολώμην	κεχόλωσο	κεχόλωτο	κεχόλωσθον	κεχολώσθην	κεχολώμεθᾰ	κεχόλωσθε	κεχόλωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. Third person plural also κεχολώατο (kekholṓato)

   Future perfect: κεχολώσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κεχολώσομαι	κεχολώσεαι	κεχολώσεται	κεχολώσεσθον	κεχολώσεσθον	κεχολωσόμε(σ)θᾰ	κεχολώσεσθε	κεχολώσονται
	optative	κεχολωσοίμην	κεχολώσοιο	κεχολώσοιτο	κεχολώσοισθον	κεχολωσοίσθην	κεχολωσοίμε(σ)θᾰ	κεχολώσοισθε	κεχολωσοίᾰτο
infinitive						κεχολώσεσθαι
participle	m					κεχολωσόμενος
	f					κεχολωσομένη
	n					κεχολωσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• χολωτός (kholōtós)

Further reading

• “χολόω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• χολόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• χολόω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “χολόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χολόω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • angry idem, page 29.
  • chafe idem, page 122.
  • fume idem, page 349.
  • rage idem, page 668.