χαρτορίχτρα
Greek
[edit]Etymology
[edit]χαρτο- (charto-, “card”) + ρίχ(νω) (rích(no), “to throw, drop”) + -τρα (-tra)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]χαρτορίχτρα • (chartoríchtra) f (plural χαρτορίχτρες)
- (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | χαρτορίχτρα (chartoríchtra) | χαρτορίχτρες (chartoríchtres) |
| genitive | χαρτορίχτρας (chartoríchtras) | - |
| accusative | χαρτορίχτρα (chartoríchtra) | χαρτορίχτρες (chartoríchtres) |
| vocative | χαρτορίχτρα (chartoríchtra) | χαρτορίχτρες (chartoríchtres) |
The genitive plural with ending -ών is uncommon and considered awkward.
Synonyms
[edit]- χαρτομάντισσα f (chartomántissa, “cartomancer”)
Related terms
[edit]- χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)
- ταρό n (taró, “tarot”)