χαλεπαίνω

Ancient Greek

Etymology

χαλεπός (khalepós, “harsh, savage”) +‎ -αίνω (-aínō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.le.pǎi̯.nɔː/ → /xa.leˈpɛ.no/ → /xa.leˈpe.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.le.pǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.leˈpɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.leˈpɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.leˈpe.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.leˈpe.no/

Verb

χᾰλεπαίνω • (khalepaínō)

1. to be harsh, savage
2. to be angry
3. to rage (of a storm)

Conjugation

   Present: χᾰλεπαίνω, χᾰλεπαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰλεπαίνω	χᾰλεπαίνεις	χᾰλεπαίνει	χᾰλεπαίνετον	χᾰλεπαίνετον	χᾰλεπαίνομεν	χᾰλεπαίνετε	χᾰλεπαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	χᾰλεπαίνω	χᾰλεπαίνῃς	χᾰλεπαίνῃ	χᾰλεπαίνητον	χᾰλεπαίνητον	χᾰλεπαίνωμεν	χᾰλεπαίνητε	χᾰλεπαίνωσῐ(ν)
	optative	χᾰλεπαίνοιμῐ	χᾰλεπαίνοις	χᾰλεπαίνοι	χᾰλεπαίνοιτον	χᾰλεπαινοίτην	χᾰλεπαίνοιμεν	χᾰλεπαίνοιτε	χᾰλεπαίνοιεν
	imperative		χᾰλέπαινε	χᾰλεπαινέτω	χᾰλεπαίνετον	χᾰλεπαινέτων		χᾰλεπαίνετε	χᾰλεπαινόντων
middle/ passive	indicative	χᾰλεπαίνομαι	χᾰλεπαίνῃ, χᾰλεπαίνει	χᾰλεπαίνεται	χᾰλεπαίνεσθον	χᾰλεπαίνεσθον	χᾰλεπαινόμεθᾰ	χᾰλεπαίνεσθε	χᾰλεπαίνονται
	subjunctive	χᾰλεπαίνωμαι	χᾰλεπαίνῃ	χᾰλεπαίνηται	χᾰλεπαίνησθον	χᾰλεπαίνησθον	χᾰλεπαινώμεθᾰ	χᾰλεπαίνησθε	χᾰλεπαίνωνται
	optative	χᾰλεπαινοίμην	χᾰλεπαίνοιο	χᾰλεπαίνοιτο	χᾰλεπαίνοισθον	χᾰλεπαινοίσθην	χᾰλεπαινοίμεθᾰ	χᾰλεπαίνοισθε	χᾰλεπαίνοιντο
	imperative		χᾰλεπαίνου	χᾰλεπαινέσθω	χᾰλεπαίνεσθον	χᾰλεπαινέσθων		χᾰλεπαίνεσθε	χᾰλεπαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χᾰλεπαίνειν				χᾰλεπαίνεσθαι
participle	m	χᾰλεπαίνων				χᾰλεπαινόμενος
	f	χᾰλεπαίνουσᾰ				χᾰλεπαινομένη
	n	χᾰλεπαῖνον				χᾰλεπαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχᾰλέπαινον, ἐχᾰλεπαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰλέπαινον	ἐχᾰλέπαινες	ἐχᾰλέπαινε(ν)	ἐχᾰλεπαίνετον	ἐχᾰλεπαινέτην	ἐχᾰλεπαίνομεν	ἐχᾰλεπαίνετε	ἐχᾰλέπαινον
middle/ passive	indicative	ἐχᾰλεπαινόμην	ἐχᾰλεπαίνου	ἐχᾰλεπαίνετο	ἐχᾰλεπαίνεσθον	ἐχᾰλεπαινέσθην	ἐχᾰλεπαινόμεθᾰ	ἐχᾰλεπαίνεσθε	ἐχᾰλεπαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χᾰλεπᾰνέω, χᾰλεπᾰνέομαι, χᾰλεπανθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰλεπᾰνέω	χᾰλεπᾰνέεις	χᾰλεπᾰνέει	χᾰλεπᾰνέετον	χᾰλεπᾰνέετον	χᾰλεπᾰνέομεν	χᾰλεπᾰνέετε	χᾰλεπᾰνέουσῐ(ν)
	optative	χᾰλεπᾰνέοιμῐ	χᾰλεπᾰνέοις	χᾰλεπᾰνέοι	χᾰλεπᾰνέοιτον	χᾰλεπᾰνεοίτην	χᾰλεπᾰνέοιμεν	χᾰλεπᾰνέοιτε	χᾰλεπᾰνέοιεν
middle	indicative	χᾰλεπᾰνέομαι	χᾰλεπᾰνέῃ, χᾰλεπᾰνέει	χᾰλεπᾰνέεται	χᾰλεπᾰνέεσθον	χᾰλεπᾰνέεσθον	χᾰλεπᾰνεόμεθᾰ	χᾰλεπᾰνέεσθε	χᾰλεπᾰνέονται
	optative	χᾰλεπᾰνεοίμην	χᾰλεπᾰνέοιο	χᾰλεπᾰνέοιτο	χᾰλεπᾰνέοισθον	χᾰλεπᾰνεοίσθην	χᾰλεπᾰνεοίμεθᾰ	χᾰλεπᾰνέοισθε	χᾰλεπᾰνέοιντο
passive	indicative	χᾰλεπανθήσομαι	χᾰλεπανθήσῃ	χᾰλεπανθήσεται	χᾰλεπανθήσεσθον	χᾰλεπανθήσεσθον	χᾰλεπανθησόμεθᾰ	χᾰλεπανθήσεσθε	χᾰλεπανθήσονται
	optative	χᾰλεπανθησοίμην	χᾰλεπανθήσοιο	χᾰλεπανθήσοιτο	χᾰλεπανθήσοισθον	χᾰλεπανθησοίσθην	χᾰλεπανθησοίμεθᾰ	χᾰλεπανθήσοισθε	χᾰλεπανθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χᾰλεπᾰνέειν			χᾰλεπᾰνέεσθαι		χᾰλεπανθήσεσθαι
participle	m	χᾰλεπᾰνέων			χᾰλεπᾰνεόμενος		χᾰλεπανθησόμενος
	f	χᾰλεπᾰνέουσᾰ			χᾰλεπᾰνεομένη		χᾰλεπανθησομένη
	n	χᾰλεπᾰνέον			χᾰλεπᾰνεόμενον		χᾰλεπανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χᾰλεπᾰνῶ, χᾰλεπᾰνοῦμαι, χᾰλεπανθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰλεπᾰνῶ	χᾰλεπᾰνεῖς	χᾰλεπᾰνεῖ	χᾰλεπᾰνεῖτον	χᾰλεπᾰνεῖτον	χᾰλεπᾰνοῦμεν	χᾰλεπᾰνεῖτε	χᾰλεπᾰνοῦσῐ(ν)
	optative	χᾰλεπᾰνοίην, χᾰλεπᾰνοῖμῐ	χᾰλεπᾰνοίης, χᾰλεπᾰνοῖς	χᾰλεπᾰνοίη, χᾰλεπᾰνοῖ	χᾰλεπᾰνοῖτον, χᾰλεπᾰνοίητον	χᾰλεπᾰνοίτην, χᾰλεπᾰνοιήτην	χᾰλεπᾰνοῖμεν, χᾰλεπᾰνοίημεν	χᾰλεπᾰνοῖτε, χᾰλεπᾰνοίητε	χᾰλεπᾰνοῖεν, χᾰλεπᾰνοίησᾰν
middle	indicative	χᾰλεπᾰνοῦμαι	χᾰλεπᾰνῇ	χᾰλεπᾰνεῖται	χᾰλεπᾰνεῖσθον	χᾰλεπᾰνεῖσθον	χᾰλεπᾰνούμεθᾰ	χᾰλεπᾰνεῖσθε	χᾰλεπᾰνοῦνται
	optative	χᾰλεπᾰνοίμην	χᾰλεπᾰνοῖο	χᾰλεπᾰνοῖτο	χᾰλεπᾰνοῖσθον	χᾰλεπᾰνοίσθην	χᾰλεπᾰνοίμεθᾰ	χᾰλεπᾰνοῖσθε	χᾰλεπᾰνοῖντο
passive	indicative	χᾰλεπανθήσομαι	χᾰλεπανθήσῃ	χᾰλεπανθήσεται	χᾰλεπανθήσεσθον	χᾰλεπανθήσεσθον	χᾰλεπανθησόμεθᾰ	χᾰλεπανθήσεσθε	χᾰλεπανθήσονται
	optative	χᾰλεπανθησοίμην	χᾰλεπανθήσοιο	χᾰλεπανθήσοιτο	χᾰλεπανθήσοισθον	χᾰλεπανθησοίσθην	χᾰλεπανθησοίμεθᾰ	χᾰλεπανθήσοισθε	χᾰλεπανθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χᾰλεπᾰνεῖν			χᾰλεπᾰνεῖσθαι		χᾰλεπανθήσεσθαι
participle	m	χᾰλεπᾰνῶν			χᾰλεπᾰνούμενος		χᾰλεπανθησόμενος
	f	χᾰλεπᾰνοῦσᾰ			χᾰλεπᾰνουμένη		χᾰλεπανθησομένη
	n	χᾰλεπᾰνοῦν			χᾰλεπᾰνούμενον		χᾰλεπανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχᾰλέπηνᾰ, ἐχᾰλεπηνᾰ́μην, ἐχᾰλεπάνθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰλέπηνᾰ	ἐχᾰλέπηνᾰς	ἐχᾰλέπηνε(ν)	ἐχᾰλεπήνᾰτον	ἐχᾰλεπηνᾰ́την	ἐχᾰλεπήνᾰμεν	ἐχᾰλεπήνᾰτε	ἐχᾰλέπηνᾰν
	subjunctive	χᾰλεπήνω	χᾰλεπήνῃς	χᾰλεπήνῃ	χᾰλεπήνητον	χᾰλεπήνητον	χᾰλεπήνωμεν	χᾰλεπήνητε	χᾰλεπήνωσῐ(ν)
	optative	χᾰλεπήναιμῐ	χᾰλεπήνειᾰς, χᾰλεπήναις	χᾰλεπήνειε(ν), χᾰλεπήναι	χᾰλεπήναιτον	χᾰλεπηναίτην	χᾰλεπήναιμεν	χᾰλεπήναιτε	χᾰλεπήνειᾰν, χᾰλεπήναιεν
	imperative		χᾰλέπηνον	χᾰλεπηνᾰ́τω	χᾰλεπήνᾰτον	χᾰλεπηνᾰ́των		χᾰλεπήνᾰτε	χᾰλεπηνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχᾰλεπηνᾰ́μην	ἐχᾰλεπήνω	ἐχᾰλεπήνᾰτο	ἐχᾰλεπήνᾰσθον	ἐχᾰλεπηνᾰ́σθην	ἐχᾰλεπηνᾰ́μεθᾰ	ἐχᾰλεπήνᾰσθε	ἐχᾰλεπήνᾰντο
	subjunctive	χᾰλεπήνωμαι	χᾰλεπήνῃ	χᾰλεπήνηται	χᾰλεπήνησθον	χᾰλεπήνησθον	χᾰλεπηνώμεθᾰ	χᾰλεπήνησθε	χᾰλεπήνωνται
	optative	χᾰλεπηναίμην	χᾰλεπήναιο	χᾰλεπήναιτο	χᾰλεπήναισθον	χᾰλεπηναίσθην	χᾰλεπηναίμεθᾰ	χᾰλεπήναισθε	χᾰλεπήναιντο
	imperative		χᾰλέπηναι	χᾰλεπηνᾰ́σθω	χᾰλεπήνᾰσθον	χᾰλεπηνᾰ́σθων		χᾰλεπήνᾰσθε	χᾰλεπηνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχᾰλεπάνθην	ἐχᾰλεπάνθης	ἐχᾰλεπάνθη	ἐχᾰλεπάνθητον	ἐχᾰλεπανθήτην	ἐχᾰλεπάνθημεν	ἐχᾰλεπάνθητε	ἐχᾰλεπάνθησᾰν
	subjunctive	χᾰλεπανθῶ	χᾰλεπανθῇς	χᾰλεπανθῇ	χᾰλεπανθῆτον	χᾰλεπανθῆτον	χᾰλεπανθῶμεν	χᾰλεπανθῆτε	χᾰλεπανθῶσῐ(ν)
	optative	χᾰλεπανθείην	χᾰλεπανθείης	χᾰλεπανθείη	χᾰλεπανθεῖτον, χᾰλεπανθείητον	χᾰλεπανθείτην, χᾰλεπανθειήτην	χᾰλεπανθεῖμεν, χᾰλεπανθείημεν	χᾰλεπανθεῖτε, χᾰλεπανθείητε	χᾰλεπανθεῖεν, χᾰλεπανθείησᾰν
	imperative		χᾰλεπάνθητῐ	χᾰλεπανθήτω	χᾰλεπάνθητον	χᾰλεπανθήτων		χᾰλεπάνθητε	χᾰλεπανθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χᾰλεπῆναι			χᾰλεπήνᾰσθαι		χᾰλεπανθῆναι
participle	m	χᾰλεπήνᾱς			χᾰλεπηνᾰ́μενος		χᾰλεπανθείς
	f	χᾰλεπήνᾱσᾰ			χᾰλεπηνᾰμένη		χᾰλεπανθεῖσᾰ
	n	χᾰλεπῆνᾰν			χᾰλεπηνᾰ́μενον		χᾰλεπανθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “χαλεπαίνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• χαλεπαίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• χαλεπαίνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “χαλεπαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • amiss idem, page 27.
  • angry idem, page 29.
  • bewail idem, page 77.
  • chafe idem, page 122.
  • deplore idem, page 212.
  • fume idem, page 349.
  • indignant idem, page 433.
  • lament idem, page 474.
  • regret idem, page 687.
  • vex idem, page 949.