φρόνιμος

Greek

Etymology

From Ancient Greek φρόνιμος (phrónimos).

Adjective

φρόνιμος • (frónimos) m (feminine φρόνιμη, neuter φρόνιμο)

1. sensible, wise
2. judicious, prudent
3. well behaved

Declension

Declension of φρόνιμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	φρόνιμος (frónimos)	φρόνιμη (frónimi)	φρόνιμο (frónimo)		φρόνιμοι (frónimoi)	φρόνιμες (frónimes)	φρόνιμα (frónima)
genitive	φρόνιμου (frónimou)	φρόνιμης (frónimis)	φρόνιμου (frónimou)		φρόνιμων (frónimon)	φρόνιμων (frónimon)	φρόνιμων (frónimon)
accusative	φρόνιμο (frónimo)	φρόνιμη (frónimi)	φρόνιμο (frónimo)		φρόνιμους (frónimous)	φρόνιμες (frónimes)	φρόνιμα (frónima)
vocative	φρόνιμε (frónime)	φρόνιμη (frónimi)	φρόνιμο (frónimo)		φρόνιμοι (frónimoi)	φρόνιμες (frónimes)	φρόνιμα (frónima)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φρόνιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φρόνιμος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative φρονιμότερος (fronimóteros) φρονιμότερη (fronimóteri) φρονιμότερο (fronimótero) φρονιμότεροι (fronimóteroi) φρονιμότερες (fronimóteres) φρονιμότερα (fronimótera) genitive φρονιμότερου (fronimóterou) φρονιμότερης (fronimóteris) φρονιμότερου (fronimóterou) φρονιμότερων (fronimóteron) φρονιμότερων (fronimóteron) φρονιμότερων (fronimóteron) accusative φρονιμότερο (fronimótero) φρονιμότερη (fronimóteri) φρονιμότερο (fronimótero) φρονιμότερους (fronimóterous) φρονιμότερες (fronimóteres) φρονιμότερα (fronimótera) vocative φρονιμότερε (fronimótere) φρονιμότερη (fronimóteri) φρονιμότερο (fronimótero) φρονιμότεροι (fronimóteroi) φρονιμότερες (fronimóteres) φρονιμότερα (fronimótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο φρονιμότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative φρονιμότατος (fronimótatos) φρονιμότατη (fronimótati) φρονιμότατο (fronimótato) φρονιμότατοι (fronimótatoi) φρονιμότατες (fronimótates) φρονιμότατα (fronimótata) genitive φρονιμότατου (fronimótatou) φρονιμότατης (fronimótatis) φρονιμότατου (fronimótatou) φρονιμότατων (fronimótaton) φρονιμότατων (fronimótaton) φρονιμότατων (fronimótaton) accusative φρονιμότατο (fronimótato) φρονιμότατη (fronimótati) φρονιμότατο (fronimótato) φρονιμότατους (fronimótatous) φρονιμότατες (fronimótates) φρονιμότατα (fronimótata) vocative φρονιμότατε (fronimótate) φρονιμότατη (fronimótati) φρονιμότατο (fronimótato) φρονιμότατοι (fronimótatoi) φρονιμότατες (fronimótates) φρονιμότατα (fronimótata)

Related terms

• φρονιμάδα f (fronimáda, “prudence”)
• φρονιμίτης m (fronimítis, “wisdom tooth”)

Further reading

• φρόνιμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language