φονιάς

Greek

Etymology

From φόνος (fónos, “murder, killing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /foˈɲas/
• Hyphenation: φο‧νιάς

Noun

φονιάς • (foniás) m (plural φονιάδες, feminine φόνισσα)

1. murderer, killer, slayer (one who kills or murders)
   • 1976, “Ο Γιάννης Ο Φονιάς [Giannis The Killer]”, in Nikos Gatsos (lyrics), Manos Hadjidakis (music), Αθανασία [Immortality], performed by Manolis Mitsias:

     Ο Γιάννης ο φονιάς,
     Παιδί μιας Πατρινιάς
     κι ενός Μεσολογγίτη.

     O Giánnis o foniás,
     Paidí mias Patriniás
     ki enós Mesolongíti.

     Giannis the killer,
     Child of a Patras woman
     And a Missolonghi man.

Declension

Declension of φονιάς

	singular	plural
nominative	φονιάς (foniás)	φονιάδες (foniádes)
genitive	φονιά (foniá)	φονιάδων (foniádon)
accusative	φονιά (foniá)	φονιάδες (foniádes)
vocative	φονιά (foniá)	φονιάδες (foniádes)

Synonyms

• δολοφόνος m (dolofónos)
• ανθρωποκτόνος m (anthropoktónos)