φιλί
See also: φίλη
Greek
[edit]Etymology
[edit]From the mediaeval Byzantine Greek φιλί(ν) (philí(n)), from substantivised infinitive τό φιλεῖν (tó phileîn, “the kissing”) of verb φιλέω (philéō, “to kiss”).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]φιλί • (filí) n (plural φιλιά)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | φιλί (filí) | φιλιά (filiá) |
| genitive | φιλιού (filioú) | φιλιών (filión) |
| accusative | φιλί (filí) | φιλιά (filiá) |
| vocative | φιλί (filí) | φιλιά (filiá) |
Derived terms
[edit]- φιλάκι n (filáki) (diminiutive)
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ φιλί - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
Further reading
[edit]
φιλί on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
