φαφλατού
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Byzantine Greek φαφλατίζω (phaphlatízō) (onomatopoeic).
Noun
[edit]φαφλατού • (faflatoú) f (plural φαφλατούδες, masculine φαφλατάς)
- blabbermouth, loudmouth
- Αν έχεις μυστικό, μην το λες της Ελένης. Είναι φαφλατού.
- An écheis mystikó, min to les tis Elénis. Eínai faflatoú.
- If you've got a secret, don't tell it to Eleni. She's a blabbermouth.
- chatterbox
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | φαφλατού (faflatoú) | φαφλατούδες (faflatoúdes) |
| genitive | φαφλατούς (faflatoús) | φαφλατούδων (faflatoúdon) |
| accusative | φαφλατού (faflatoú) | φαφλατούδες (faflatoúdes) |
| vocative | φαφλατού (faflatoú) | φαφλατούδες (faflatoúdes) |