υπόκοσμος

Greek

Etymology

From υπό (ypó) +‎ κόσμος (kósmos), calque of English underworld.

Noun

υπόκοσμος • (ypókosmos) m

1. underworld (part of society engaged in crime or vice)

Declension

Declension of υπόκοσμος

	singular	plural
nominative	υπόκοσμος (ypókosmos)	υπόκοσμοι (ypókosmoi)
genitive	υπόκοσμου (ypókosmou) υποκόσμου (ypokósmou)	υπόκοσμων (ypókosmon) υποκόσμων (ypokósmon)
accusative	υπόκοσμο (ypókosmo)	υπόκοσμους (ypókosmous) υποκόσμους (ypokósmous)
vocative	υπόκοσμε (ypókosme)	υπόκοσμοι (ypókosmoi)

Second forms are formal. 

Further reading

• υπόκοσμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language