υπόκλιση

Greek

Noun

υπόκλιση • (ypóklisi) f (plural υποκλίσεις)

1. obeisance
2. bow, curtsey

Declension

Declension of υπόκλιση

	singular	plural
nominative	υπόκλιση (ypóklisi)	υποκλίσεις (ypoklíseis)
genitive	υπόκλισης (ypóklisis)	υποκλίσεων (ypoklíseon)
accusative	υπόκλιση (ypóklisi)	υποκλίσεις (ypoklíseis)
vocative	υπόκλιση (ypóklisi)	υποκλίσεις (ypoklíseis)

Older or formal genitive singular: υποκλίσεως (ypoklíseos)