Jump to content

υπαγόρευση

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Noun

[edit]

υπαγόρευση (ypagórefsif

  1. dictation

Declension

[edit]
Declension of υπαγόρευση
singular plural
nominative υπαγόρευση (ypagórefsi) υπαγορεύσεις (ypagoréfseis)
genitive υπαγόρευσης (ypagórefsis) υπαγορεύσεων (ypagoréfseon)
accusative υπαγόρευση (ypagórefsi) υπαγορεύσεις (ypagoréfseis)
vocative υπαγόρευση (ypagórefsi) υπαγορεύσεις (ypagoréfseis)

Older or formal genitive singular: υπαγορεύσεως (ypagoréfseos)

[edit]