τσαρλατάνος

Greek

Etymology

From Italian ciarlatano (“charlatan”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡saɾ.laˈta.nos/

Noun

τσαρλατάνος • (tsarlatános) m (plural τσαρλατάνοι)

1. charlatan, imposter, con man, mountebank

Declension

	singular	plural
nominative	τσαρλατάνος (tsarlatános)	τσαρλατάνοι (tsarlatánoi)
genitive	τσαρλατάνου (tsarlatánou)	τσαρλατάνων (tsarlatánon)
accusative	τσαρλατάνο (tsarlatáno)	τσαρλατάνους (tsarlatánous)
vocative	τσαρλατάνε (tsarlatáne)	τσαρλατάνοι (tsarlatánoi)

Synonyms

• αγύρτης m (agýrtis, “charlatan”)
• αγύρτισσα f (agýrtissa, “charlatan”)
• απατεώνας m (apateónas)

See also

• αγυρτεία f (agyrteía, “charlatanism”)