τσακωμός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From τσακώ(νομαι) (tsakó(nomai)) + -μός (-mós).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]τσακωμός • (tsakomós) m (plural τσακωμοί)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τσακωμός (tsakomós) | τσακωμοί (tsakomoí) |
| genitive | τσακωμού (tsakomoú) | τσακωμών (tsakomón) |
| accusative | τσακωμό (tsakomó) | τσακωμούς (tsakomoús) |
| vocative | τσακωμέ (tsakomé) | τσακωμοί (tsakomoí) |
Related terms
[edit]- τσάκωμα n (tsákoma)
- τσακώνομαι (tsakónomai)
See also
[edit]- επιχείρημα m (epicheírima, “argument, reasoning”)
References
[edit]- ^ τσακωμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language