τσακίζω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek τσακίζω (tsakízō), either from onomatopoeic τσακ (tsak, “crack, snap”) or from τσακί (tsakí, “flick knife”) from Turkish çakı, with -ίζω (-ízo) ending.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡saˈci.zo/
• Hyphenation: τσα‧κί‧ζω

Verb

τσακίζω • (tsakízo) (past τσάκισα, passive τσακίζομαι, p‑past τσακίστηκα, ppp τσακισμένος) (familiar)

1. (transitive) to break, to smash (to separate into pieces violently)
2. (transitive) to crush, to smash (to defeat overwhelmingly; to overcome completely)
3. (transitive, figuratively) to break, to crush (to cause to lose spirit or will; to oppress or grievously burden)
4. (figuratively) to start to age (to show marks of age)
5. (passive voice) to bend over backwards (to make a great effort)
6. (passive voice, of paper) to fold (to become folded)

Conjugation

τσακίζω   τσακίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τσακίζω	τσακίσω	τσακίζομαι	τσακιστώ
2 sg	τσακίζεις	τσακίσεις	τσακίζεσαι	τσακιστείς
3 sg	τσακίζει	τσακίσει	τσακίζεται	τσακιστεί
1 pl	τσακίζουμε, [‑ομε]	τσακίσουμε, [‑ομε]	τσακιζόμαστε	τσακιστούμε
2 pl	τσακίζετε	τσακίσετε	τσακίζεστε, τσακιζόσαστε	τσακιστείτε
3 pl	τσακίζουν(ε)	τσακίσουν(ε)	τσακίζονται	τσακιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τσάκιζα	τσάκισα	τσακιζόμουν(α)	τσακίστηκα
2 sg	τσάκιζες	τσάκισες	τσακιζόσουν(α)	τσακίστηκες
3 sg	τσάκιζε	τσάκισε	τσακιζόταν(ε)	τσακίστηκε
1 pl	τσακίζαμε	τσακίσαμε	τσακιζόμασταν, (‑όμαστε)	τσακιστήκαμε
2 pl	τσακίζατε	τσακίσατε	τσακιζόσασταν, (‑όσαστε)	τσακιστήκατε
3 pl	τσάκιζαν, τσακίζαν(ε)	τσάκισαν, τσακίσαν(ε)	τσακίζονταν, (τσακιζόντουσαν)	τσακίστηκαν, τσακιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τσακίζω ➤	θα τσακίσω ➤	θα τσακίζομαι ➤	θα τσακιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τσακίζεις, …	θα τσακίσεις, …	θα τσακίζεσαι, …	θα τσακιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τσακίσει   έχω, έχεις, … τσακισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τσακιστεί   είμαι, είσαι, … τσακισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τσακίσει   είχα, είχες, … τσακισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τσακιστεί   ήμουν, ήσουν, … τσακισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τσακίσει   θα έχω, θα έχεις, … τσακισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τσακιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … τσακισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τσάκιζε	τσάκισε	—	τσακίσου
2 pl	τσακίζετε	τσακίστε	τσακίζεστε	τσακιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τσακίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τσακίσει ➤		τσακισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	τσακίσει		τσακιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.