τρι-

Ancient Greek

Etymology

Combining form of τρεῖς (treîs, “three”, cardinal numeral) and τρῐ́ς (trĭ́s, “thrice”, “three times”, adverbial numeral).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tri/ → /tri/ → /tri/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tri/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tri/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tri/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tri/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tri/

Prefix

τρῐ- • (trĭ-)

1. tri- (three, thrice)

Derived terms

Ancient Greek terms prefixed with τρι-

τρίναξ

τριακόσιοι

τρίβραχυς

τριγενής

τρίγλυφος

τρίγωνος

τριήρης

τρικυμία

τριλογία

Τρινασός

τριόδους

τριπιθήκινος

τριπόλιον

Τρίπολις

Τριπολίτης

Τριπολιτάνια

τρίπους

Τριπτόλεμος

τρίπτυχος

τρισκελής

τριάς

Descendants

• English: tri-
• Portuguese: tri-