τραγικός

Ancient Greek

Etymology

From τράγος (trágos) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tra.ɡi.kós/ → /tra.ʝiˈkos/ → /tra.ʝiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tra.ɡi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tra.ɡiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tra.ʝiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tra.ʝiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tra.ʝiˈkos/

Adjective

τρᾰγῐκός • (tragikós) m (feminine τρᾰγῐκή, neuter τρᾰγῐκόν); first/second declension

1. of or like a goat, goatish
2. of or for tragedy, tragic
3. tragic, stately, majestic
4. in tragic style, plaintive

Declension

First and second declension of τρᾰγῐκός; τρᾰγῐκή; τρᾰγῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τρᾰγῐκός tragikós	τρᾰγῐκή tragikḗ	τρᾰγῐκόν tragikón		τρᾰγῐκώ tragikṓ	τρᾰγῐκᾱ́ tragikā́	τρᾰγῐκώ tragikṓ		τρᾰγῐκοί tragikoí	τρᾰγῐκαί tragikaí	τρᾰγῐκᾰ́ tragiká
Genitive		τρᾰγῐκοῦ tragikoû	τρᾰγῐκῆς tragikês	τρᾰγῐκοῦ tragikoû		τρᾰγῐκοῖν tragikoîn	τρᾰγῐκαῖν tragikaîn	τρᾰγῐκοῖν tragikoîn		τρᾰγῐκῶν tragikôn	τρᾰγῐκῶν tragikôn	τρᾰγῐκῶν tragikôn
Dative		τρᾰγῐκῷ tragikôi	τρᾰγῐκῇ tragikêi	τρᾰγῐκῷ tragikôi		τρᾰγῐκοῖν tragikoîn	τρᾰγῐκαῖν tragikaîn	τρᾰγῐκοῖν tragikoîn		τρᾰγῐκοῖς tragikoîs	τρᾰγῐκαῖς tragikaîs	τρᾰγῐκοῖς tragikoîs
Accusative		τρᾰγῐκόν tragikón	τρᾰγῐκήν tragikḗn	τρᾰγῐκόν tragikón		τρᾰγῐκώ tragikṓ	τρᾰγῐκᾱ́ tragikā́	τρᾰγῐκώ tragikṓ		τρᾰγῐκούς tragikoús	τρᾰγῐκᾱ́ς tragikā́s	τρᾰγῐκᾰ́ tragiká
Vocative		τρᾰγῐκέ tragiké	τρᾰγῐκή tragikḗ	τρᾰγῐκόν tragikón		τρᾰγῐκώ tragikṓ	τρᾰγῐκᾱ́ tragikā́	τρᾰγῐκώ tragikṓ		τρᾰγῐκοί tragikoí	τρᾰγῐκαί tragikaí	τρᾰγῐκᾰ́ tragiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τρᾰγῐκῶς tragikôs				τρᾰγῐκώτερος tragikṓteros				τρᾰγῐκώτᾰτος tragikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• τραγῳδίᾱ (tragōidíā)

Descendants

• → Latin: tragicus (see there for further descendants)

Further reading

• τραγικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “τραγικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “τραγικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • dramatic idem, page 250.
  • melodramatic idem, page 524.
  • theatrical idem, page 863.
  • tragic idem, page 886.

Greek

Etymology

From Ancient Greek τραγικός (tragikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /tra.ʝiˈkos/

Adjective

τραγικός • (tragikós) m (feminine τραγική, neuter τραγικό)

1. tragic

Declension

Declension of τραγικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	τραγικός (tragikós)	τραγική (tragikí)	τραγικό (tragikó)		τραγικοί (tragikoí)	τραγικές (tragikés)	τραγικά (tragiká)
genitive	τραγικού (tragikoú)	τραγικής (tragikís)	τραγικού (tragikoú)		τραγικών (tragikón)	τραγικών (tragikón)	τραγικών (tragikón)
accusative	τραγικό (tragikó)	τραγική (tragikí)	τραγικό (tragikó)		τραγικούς (tragikoús)	τραγικές (tragikés)	τραγικά (tragiká)
vocative	τραγικέ (tragiké)	τραγική (tragikí)	τραγικό (tragikó)		τραγικοί (tragikoí)	τραγικές (tragikés)	τραγικά (tragiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τραγικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τραγικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative τραγικότερος (tragikóteros) τραγικότερη (tragikóteri) τραγικότερο (tragikótero) τραγικότεροι (tragikóteroi) τραγικότερες (tragikóteres) τραγικότερα (tragikótera) genitive τραγικότερου (tragikóterou) τραγικότερης (tragikóteris) τραγικότερου (tragikóterou) τραγικότερων (tragikóteron) τραγικότερων (tragikóteron) τραγικότερων (tragikóteron) accusative τραγικότερο (tragikótero) τραγικότερη (tragikóteri) τραγικότερο (tragikótero) τραγικότερους (tragikóterous) τραγικότερες (tragikóteres) τραγικότερα (tragikótera) vocative τραγικότερε (tragikótere) τραγικότερη (tragikóteri) τραγικότερο (tragikótero) τραγικότεροι (tragikóteroi) τραγικότερες (tragikóteres) τραγικότερα (tragikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τραγικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative τραγικότατος (tragikótatos) τραγικότατη (tragikótati) τραγικότατο (tragikótato) τραγικότατοι (tragikótatoi) τραγικότατες (tragikótates) τραγικότατα (tragikótata) genitive τραγικότατου (tragikótatou) τραγικότατης (tragikótatis) τραγικότατου (tragikótatou) τραγικότατων (tragikótaton) τραγικότατων (tragikótaton) τραγικότατων (tragikótaton) accusative τραγικότατο (tragikótato) τραγικότατη (tragikótati) τραγικότατο (tragikótato) τραγικότατους (tragikótatous) τραγικότατες (tragikótates) τραγικότατα (tragikótata) vocative τραγικότατε (tragikótate) τραγικότατη (tragikótati) τραγικότατο (tragikótato) τραγικότατοι (tragikótatoi) τραγικότατες (tragikótates) τραγικότατα (tragikótata)

Derived terms

• τραγικότητα f (tragikótita)

 

Related terms

• τραγωδία f (tragodía, “tragedy”)
• τραγωδός m (tragodós, “tragedian”)