τολμηρός

Ancient Greek

Etymology

From τολμάω (tolmáō) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tol.mɛː.rós/ → /tol.miˈros/ → /tol.miˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tol.mɛː.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tol.me̝ˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tol.miˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tol.miˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tol.miˈros/

Adjective

τολμηρός • (tolmērós) m (feminine τολμηρᾱ́, neuter τολμηρόν); first/second declension

1. daring, bold
2. enduring, steadfast

Inflection

First and second declension of τολμηρός; τολμηρᾱ́; τολμηρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τολμηρός tolmērós	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρόν tolmērón		τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρώ tolmērṓ		τολμηροί tolmēroí	τολμηραί tolmēraí	τολμηρᾰ́ tolmērá
Genitive		τολμηροῦ tolmēroû	τολμηρᾶς tolmērâs	τολμηροῦ tolmēroû		τολμηροῖν tolmēroîn	τολμηραῖν tolmēraîn	τολμηροῖν tolmēroîn		τολμηρῶν tolmērôn	τολμηρῶν tolmērôn	τολμηρῶν tolmērôn
Dative		τολμηρῷ tolmērôi	τολμηρᾷ tolmērâi	τολμηρῷ tolmērôi		τολμηροῖν tolmēroîn	τολμηραῖν tolmēraîn	τολμηροῖν tolmēroîn		τολμηροῖς tolmēroîs	τολμηραῖς tolmēraîs	τολμηροῖς tolmēroîs
Accusative		τολμηρόν tolmērón	τολμηρᾱ́ν tolmērā́n	τολμηρόν tolmērón		τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρώ tolmērṓ		τολμηρούς tolmēroús	τολμηρᾱ́ς tolmērā́s	τολμηρᾰ́ tolmērá
Vocative		τολμηρέ tolmēré	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρόν tolmērón		τολμηρώ tolmērṓ	τολμηρᾱ́ tolmērā́	τολμηρώ tolmērṓ		τολμηροί tolmēroí	τολμηραί tolmēraí	τολμηρᾰ́ tolmērá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τολμηρῶς tolmērôs				τολμηρότερος tolmēróteros				τολμηρότᾰτος tolmērótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: τολμηρός (tolmirós)

Further reading

• “τολμηρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τολμηρός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τολμηρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Adjective

τολμηρός • (tolmirós) m (feminine τολμηρή, neuter τολμηρό)

1. bold, courageous, daring, intrepid
2. risque, racy

Declension

Declension of τολμηρός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	τολμηρός (tolmirós)	τολμηρή (tolmirí)	τολμηρό (tolmiró)		τολμηροί (tolmiroí)	τολμηρές (tolmirés)	τολμηρά (tolmirá)
genitive	τολμηρού (tolmiroú)	τολμηρής (tolmirís)	τολμηρού (tolmiroú)		τολμηρών (tolmirón)	τολμηρών (tolmirón)	τολμηρών (tolmirón)
accusative	τολμηρό (tolmiró)	τολμηρή (tolmirí)	τολμηρό (tolmiró)		τολμηρούς (tolmiroús)	τολμηρές (tolmirés)	τολμηρά (tolmirá)
vocative	τολμηρέ (tolmiré)	τολμηρή (tolmirí)	τολμηρό (tolmiró)		τολμηροί (tolmiroí)	τολμηρές (tolmirés)	τολμηρά (tolmirá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τολμηρός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τολμηρός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative τολμηρότερος (tolmiróteros) τολμηρότερη (tolmiróteri) τολμηρότερο (tolmirótero) τολμηρότεροι (tolmiróteroi) τολμηρότερες (tolmiróteres) τολμηρότερα (tolmirótera) genitive τολμηρότερου (tolmiróterou) τολμηρότερης (tolmiróteris) τολμηρότερου (tolmiróterou) τολμηρότερων (tolmiróteron) τολμηρότερων (tolmiróteron) τολμηρότερων (tolmiróteron) accusative τολμηρότερο (tolmirótero) τολμηρότερη (tolmiróteri) τολμηρότερο (tolmirótero) τολμηρότερους (tolmiróterous) τολμηρότερες (tolmiróteres) τολμηρότερα (tolmirótera) vocative τολμηρότερε (tolmirótere) τολμηρότερη (tolmiróteri) τολμηρότερο (tolmirótero) τολμηρότεροι (tolmiróteroi) τολμηρότερες (tolmiróteres) τολμηρότερα (tolmirótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τολμηρότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative τολμηρότατος (tolmirótatos) τολμηρότατη (tolmirótati) τολμηρότατο (tolmirótato) τολμηρότατοι (tolmirótatoi) τολμηρότατες (tolmirótates) τολμηρότατα (tolmirótata) genitive τολμηρότατου (tolmirótatou) τολμηρότατης (tolmirótatis) τολμηρότατου (tolmirótatou) τολμηρότατων (tolmirótaton) τολμηρότατων (tolmirótaton) τολμηρότατων (tolmirótaton) accusative τολμηρότατο (tolmirótato) τολμηρότατη (tolmirótati) τολμηρότατο (tolmirótato) τολμηρότατους (tolmirótatous) τολμηρότατες (tolmirótates) τολμηρότατα (tolmirótata) vocative τολμηρότατε (tolmirótate) τολμηρότατη (tolmirótati) τολμηρότατο (tolmirótato) τολμηρότατοι (tolmirótatoi) τολμηρότατες (tolmirótates) τολμηρότατα (tolmirótata)

Related terms

• see: τολμώ (tolmó, “to dare”)