τέρσομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ters- (“dry”). Cognates include Latin terra, Sanskrit तृष्यति (tṛṣyati), Old Armenian թառամիմ (tʻaṙamim, “I wither”) and Old English þurst (English thirst).

Verb

τέρσομαι • (térsomai) (deponent)

1. to be or become dry, dry up
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.151-153:

     τὸν δʼ ἄρʼ ἐπʼ ἀκτῆς εὗρε καθήμενον· οὐδέ ποτʼ ὄσσε δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δὲ γλυκὺς αἰὼν νόστον ὀδυρομένῳ, ἐπεὶ οὐκέτι ἥνδανε νύμφη.

     tòn d ár ep aktês heûre kathḗmenon; oudé pot ósse dakruóphin térsonto, kateíbeto dè glukùs aiṑn nóston oduroménōi, epeì oukéti hḗndane númphē.

     (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

Only the Epic Aorist infinitives τερσῆναι (tersênai) and τερσήμεναι (tersḗmenai) are attested for the Epic aorist, from which the remaining forms can be reconstructed.

Conjugation

   Present: τέρσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τέρσομαι	τέρσῃ, τέρσει	τέρσεται	τέρσεσθον	τέρσεσθον	τερσόμεθᾰ	τέρσεσθε	τέρσονται
	subjunctive	τέρσωμαι	τέρσῃ	τέρσηται	τέρσησθον	τέρσησθον	τερσώμεθᾰ	τέρσησθε	τέρσωνται
	optative	τερσοίμην	τέρσοιο	τέρσοιτο	τέρσοισθον	τερσοίσθην	τερσοίμεθᾰ	τέρσοισθε	τέρσοιντο
	imperative		τέρσου	τερσέσθω	τέρσεσθον	τερσέσθων		τέρσεσθε	τερσέσθων
						middle/passive
infinitive						τέρσεσθαι
participle	m					τερσόμενος
	f					τερσομένη
	n					τερσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἑτερσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἑτερσόμην	ἑτέρσου	ἑτέρσετο	ἑτέρσεσθον	ἑτερσέσθην	ἑτερσόμεθᾰ	ἑτέρσεσθε	ἑτέρσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: τερσόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τερσόμην	τέρσου	τέρσετο	τέρσεσθον	τερσέσθην	τερσόμεθᾰ	τέρσεσθε	τέρσοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτέρσην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτέρσην	ἐτέρσης	ἐτέρση	ἐτέρσητον	ἐτερσήτην	ἐτέρσημεν	ἐτέρσητε	ἐτέρσησᾰν
	subjunctive	τερσῶ	τερσῇς	τερσῇ	τερσῆτον	τερσῆτον	τερσῶμεν	τερσῆτε	τερσῶσῐ(ν)
	optative	τερσείην	τερσείης	τερσείη	τερσεῖτον, τερσείητον	τερσείτην, τερσειήτην	τερσεῖμεν, τερσείημεν	τερσεῖτε, τερσείητε	τερσεῖεν, τερσείησᾰν
	imperative		τέρσηθῐ	τερσήτω	τέρσητον	τερσήτων		τέρσητε	τερσέντων
							passive
infinitive							τερσῆναι
participle	m						τερσείς
	f						τερσεῖσᾰ
	n						τερσέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “τέρσομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τέρσομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τέρσομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τέρσομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τέρσομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• τέρσομαι, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011