σύνοιδα

Ancient Greek

συν- (sun-) +‎ οἶδα (oîda)

σύνοιδᾰ • (súnoida)

Perfect: σῠ́νοιδᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠ́νοιδᾰ	σῠ́νοισθᾰ/σῠ́νοιδᾰς	σῠ́νοιδε	σῠ́νιστον	σῠ́νιστον	σῠ́νισμεν, σῠνοίδᾰμεν	σῠ́νιστε, σῠνοίδᾰτε	σῠνίσᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνειδῶ	σῠνειδῇς	σῠνειδῇ	σῠνειδῆτον	σῠνειδῆτον	σῠνειδῶμεν	σῠνειδῆτε	σῠνειδῶσῐ(ν)
	optative	σῠνειδείην	σῠνειδείης	σῠνειδείη	σῠνειδεῖτον	σῠνειδείτην	σῠνειδεῖμεν/σῠνειδείημεν	σῠνειδεῖτε/σῠνειδείητε	σῠνειδεῖεν/σῠνειδείησᾰν
	imperative		σῠ́νισθῐ	σῠνίστω	σῠ́νιστον	σῠνίστων		σῠ́νιστε	σῠνίστων
		active
infinitive		σῠνειδέναι
participle	m	σῠνειδώς
	f	σῠνειδυῖᾰ
	n	σῠνειδός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σῠ́νοιδᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠ́νοιδᾰ	σῠ́νοισθᾰ/σῠ́νοιδᾰς	σῠ́νοιδε	σῠ́νιστον	σῠ́νιστον	σῠ́νισμεν/σῠ́νιδμεν, σῠνείδομεν	σῠ́νιστε, σῠνείδετε	σῠνίσᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνειδῶ	σῠνειδῇς	σῠνειδῇ	σῠνειδῆτον	σῠνειδῆτον	σῠνειδῶμεν	σῠνειδῆτε	σῠνειδῶσῐ(ν)
	optative	σῠνειδείην	σῠνειδείης	σῠνειδείη	σῠνειδεῖτον	σῠνειδείτην	σῠνειδεῖμεν/σῠνειδείημεν	σῠνειδεῖτε/σῠνειδείητε	σῠνειδεῖεν/σῠνειδείησᾰν
	imperative		σῠ́νισθῐ	σῠνίστω	σῠ́νιστον	σῠνίστων		σῠ́νιστε	σῠνίστων
		active
infinitive		σῠνειδέναι, σῠνίδμεναι/σῠνίδμεν/σῠνίδέμεν
participle	m	σῠνειδώς
	f	σῠνειδυῖᾰ, σῠνίδυῖα
	n	σῠνειδός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνῄδη/σῠνῄδειν	σῠνῄδησθᾰ/σῠνῄδεις	σῠνῄδει(ν)	σῠ́νῃστον	σῠνῄστην	σῠ́νῃσμεν/σῠνῄδεμεν/σῠνῄδειμεν	σῠ́νῃστε/σῠνῄδειτε/σῠνῄδετε	σῠ́νῃσᾰν/σῠνῄδεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνῄδεα/σῠνῄδη/σῠνῄδειν/σῠνηείδειν	σῠνῄδησθᾰ/σῠνηείδης/σῠνῄδεις	σῠνῄδεε(ν)/σῠνῄδη/σῠνηείδη	σῠ́νῃστον	σῠνῄστην	σῠ́νῃσμεν/σῠνῄδεμεν/σῠνῄδειμεν	σῠ́νῃστε/σῠνῄδειτε/σῠνῄδετε	σῠ́νῃσᾰν/σῠνῄδεσᾰν, σῠ́νισαν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σῠνείσομαι	σῠνείσῃ, σῠνείσει	σῠνείσεται	σῠνείσεσθον	σῠνείσεσθον	σῠνεισόμεθᾰ	σῠνείσεσθε	σῠνείσονται
middle	optative	σῠνεισοίμην	σῠνείσοιο	σῠνείσοιτο	σῠνείσοισθον	σῠνεισοίσθην	σῠνεισοίμεθᾰ	σῠνείσοισθε	σῠνείσοιντο
					middle
infinitive					σῠνείσεσθαι
participle	m				σῠνεισόμενος
	f				σῠνεισομένη
	n				σῠνεισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.