συχνός

Ancient Greek

Etymology

Beekes marks the word's origin as unknown. Other theories derive the word from συνέχω (sunékhō, “to hold or keep together; to contain”), undergoing metathesis, itself from συν- (sun-, “together, with”) +‎ ἔχω (ékhō, “to have, to hold”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.kʰnós/ → /syˈxnos/ → /siˈxnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.kʰnós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈkʰnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈxnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈxnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈxnos/

Adjective

σῠχνός • (sukhnós) m (feminine σῠχνή, neuter σῠχνόν); first/second declension

1. (of time) long, wearisome
2. (of number) many
3. great, large, plentiful
4. frequent, repeated

Inflection

First and second declension of σῠχνός; σῠχνή; σῠχνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῠχνός sukhnós	σῠχνή sukhnḗ	σῠχνόν sukhnón		σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνᾱ́ sukhnā́	σῠχνώ sukhnṓ		σῠχνοί sukhnoí	σῠχναί sukhnaí	σῠχνᾰ́ sukhná
Genitive		σῠχνοῦ sukhnoû	σῠχνῆς sukhnês	σῠχνοῦ sukhnoû		σῠχνοῖν sukhnoîn	σῠχναῖν sukhnaîn	σῠχνοῖν sukhnoîn		σῠχνῶν sukhnôn	σῠχνῶν sukhnôn	σῠχνῶν sukhnôn
Dative		σῠχνῷ sukhnôi	σῠχνῇ sukhnêi	σῠχνῷ sukhnôi		σῠχνοῖν sukhnoîn	σῠχναῖν sukhnaîn	σῠχνοῖν sukhnoîn		σῠχνοῖς sukhnoîs	σῠχναῖς sukhnaîs	σῠχνοῖς sukhnoîs
Accusative		σῠχνόν sukhnón	σῠχνήν sukhnḗn	σῠχνόν sukhnón		σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνᾱ́ sukhnā́	σῠχνώ sukhnṓ		σῠχνούς sukhnoús	σῠχνᾱ́ς sukhnā́s	σῠχνᾰ́ sukhná
Vocative		σῠχνέ sukhné	σῠχνή sukhnḗ	σῠχνόν sukhnón		σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνᾱ́ sukhnā́	σῠχνώ sukhnṓ		σῠχνοί sukhnoí	σῠχναί sukhnaí	σῠχνᾰ́ sukhná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σῠχνῶς sukhnôs				σῠχνότερος sukhnóteros				σῠχνότᾰτος sukhnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σῠχνᾰ́ζω (sukhnázō)
• σῠχνᾰ́κῐς (sukhnákis)
• σῠ́χνᾰσμᾰ (súkhnasma)
• σῠχνεών (sukhneṓn)
• σῠχνοσῠ́νθετος (sukhnosúnthetos)
• σῠχνῶς (sukhnôs)

 

Related terms

• σύν (sún)
• ἔχω (ékhō)

Descendants

• Greek: συχνός (sychnós)

Further reading

• “συχνός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συχνός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• συχνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek συχνός (sukhnós).

Adjective

συχνός • (sychnós) m (feminine συχνή, neuter συχνό)

1. frequent, repeated

Declension

Declension of συχνός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συχνός (sychnós)	συχνή (sychní)	συχνό (sychnó)		συχνοί (sychnoí)	συχνές (sychnés)	συχνά (sychná)
genitive	συχνού (sychnoú)	συχνής (sychnís)	συχνού (sychnoú)		συχνών (sychnón)	συχνών (sychnón)	συχνών (sychnón)
accusative	συχνό (sychnó)	συχνή (sychní)	συχνό (sychnó)		συχνούς (sychnoús)	συχνές (sychnés)	συχνά (sychná)
vocative	συχνέ (sychné)	συχνή (sychní)	συχνό (sychnó)		συχνοί (sychnoí)	συχνές (sychnés)	συχνά (sychná)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συχνός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συχνός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συχνότερος (sychnóteros)	συχνότερη (sychnóteri)	συχνότερο (sychnótero)	συχνότεροι (sychnóteroi)	συχνότερες (sychnóteres)	συχνότερα (sychnótera)
genitive	συχνότερου (sychnóterou)	συχνότερης (sychnóteris)	συχνότερου (sychnóterou)	συχνότερων (sychnóteron)	συχνότερων (sychnóteron)	συχνότερων (sychnóteron)
accusative	συχνότερο (sychnótero)	συχνότερη (sychnóteri)	συχνότερο (sychnótero)	συχνότερους (sychnóterous)	συχνότερες (sychnóteres)	συχνότερα (sychnótera)
vocative	συχνότερε (sychnótere)	συχνότερη (sychnóteri)	συχνότερο (sychnótero)	συχνότεροι (sychnóteroi)	συχνότερες (sychnóteres)	συχνότερα (sychnótera)
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο συχνότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συχνότατος (sychnótatos)	συχνότατη (sychnótati)	συχνότατο (sychnótato)	συχνότατοι (sychnótatoi)	συχνότατες (sychnótates)	συχνότατα (sychnótata)
genitive	συχνότατου (sychnótatou)	συχνότατης (sychnótatis)	συχνότατου (sychnótatou)	συχνότατων (sychnótaton)	συχνότατων (sychnótaton)	συχνότατων (sychnótaton)
accusative	συχνότατο (sychnótato)	συχνότατη (sychnótati)	συχνότατο (sychnótato)	συχνότατους (sychnótatous)	συχνότατες (sychnótates)	συχνότατα (sychnótata)
vocative	συχνότατε (sychnótate)	συχνότατη (sychnótati)	συχνότατο (sychnótato)	συχνότατοι (sychnótatoi)	συχνότατες (sychnótates)	συχνότατα (sychnótata)