συχνός

Ancient Greek

Etymology

Beekes marks the word's origin as unknown. Other theories derive the word from συνέχω (sunékhō, “to hold or keep together; to contain”), undergoing metathesis, itself from συν- (sun-, “together, with”) +‎ ἔχω (ékhō, “to have, to hold”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.kʰnós/ → /syˈxnos/ → /siˈxnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.kʰnós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈkʰnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈxnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈxnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈxnos/

Adjective

σῠχνός • (sŭkhnós) m (feminine σῠχνή, neuter σῠχνόν); first/second declension

1. (of time) long, wearisome
2. (of number) many
3. great, large, plentiful
4. frequent, repeated

Inflection

First and second declension of σῠχνός; σῠχνή; σῠχνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῠχνός sŭkhnós	σῠχνή sŭkhnḗ	σῠχνόν sŭkhnón		σῠχνώ sŭkhnṓ	σῠχνᾱ́ sŭkhnā́	σῠχνώ sŭkhnṓ		σῠχνοί sŭkhnoí	σῠχναί sŭkhnaí	σῠχνᾰ́ sŭkhnắ
Genitive		σῠχνοῦ sŭkhnoû	σῠχνῆς sŭkhnês	σῠχνοῦ sŭkhnoû		σῠχνοῖν sŭkhnoîn	σῠχναῖν sŭkhnaîn	σῠχνοῖν sŭkhnoîn		σῠχνῶν sŭkhnôn	σῠχνῶν sŭkhnôn	σῠχνῶν sŭkhnôn
Dative		σῠχνῷ sŭkhnôi	σῠχνῇ sŭkhnêi	σῠχνῷ sŭkhnôi		σῠχνοῖν sŭkhnoîn	σῠχναῖν sŭkhnaîn	σῠχνοῖν sŭkhnoîn		σῠχνοῖς sŭkhnoîs	σῠχναῖς sŭkhnaîs	σῠχνοῖς sŭkhnoîs
Accusative		σῠχνόν sŭkhnón	σῠχνήν sŭkhnḗn	σῠχνόν sŭkhnón		σῠχνώ sŭkhnṓ	σῠχνᾱ́ sŭkhnā́	σῠχνώ sŭkhnṓ		σῠχνούς sŭkhnoús	σῠχνᾱ́ς sŭkhnā́s	σῠχνᾰ́ sŭkhnắ
Vocative		σῠχνέ sŭkhné	σῠχνή sŭkhnḗ	σῠχνόν sŭkhnón		σῠχνώ sŭkhnṓ	σῠχνᾱ́ sŭkhnā́	σῠχνώ sŭkhnṓ		σῠχνοί sŭkhnoí	σῠχναί sŭkhnaí	σῠχνᾰ́ sŭkhnắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σῠχνῶς sŭkhnôs				σῠχνότερος sŭkhnóteros				σῠχνότᾰτος sŭkhnótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σῠχνᾰ́ζω (sŭkhnắzō)
• σῠχνᾰ́κῐς (sŭkhnắkĭs)
• σῠ́χνᾰσμᾰ (sŭ́khnăsmă)
• σῠχνεών (sŭkhneṓn)
• σῠχνοσῠ́νθετος (sŭkhnosŭ́nthetos)
• σῠχνῶς (sŭkhnôs)

Related terms

• σύν (sún)
• ἔχω (ékhō)

Descendants

• Greek: συχνός (sychnós)

Further reading

• “συχνός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συχνός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• συχνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek συχνός (sukhnós).

Adjective

συχνός • (sychnós) m (feminine συχνή, neuter συχνό)

1. frequent, repeated

Declension

Declension of συχνός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συχνός (sychnós)	συχνή (sychní)	συχνό (sychnó)		συχνοί (sychnoí)	συχνές (sychnés)	συχνά (sychná)
genitive	συχνού (sychnoú)	συχνής (sychnís)	συχνού (sychnoú)		συχνών (sychnón)	συχνών (sychnón)	συχνών (sychnón)
accusative	συχνό (sychnó)	συχνή (sychní)	συχνό (sychnó)		συχνούς (sychnoús)	συχνές (sychnés)	συχνά (sychná)
vocative	συχνέ (sychné)	συχνή (sychní)	συχνό (sychnó)		συχνοί (sychnoí)	συχνές (sychnés)	συχνά (sychná)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συχνός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συχνός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative συχνότερος (sychnóteros) συχνότερη (sychnóteri) συχνότερο (sychnótero) συχνότεροι (sychnóteroi) συχνότερες (sychnóteres) συχνότερα (sychnótera) genitive συχνότερου (sychnóterou) συχνότερης (sychnóteris) συχνότερου (sychnóterou) συχνότερων (sychnóteron) συχνότερων (sychnóteron) συχνότερων (sychnóteron) accusative συχνότερο (sychnótero) συχνότερη (sychnóteri) συχνότερο (sychnótero) συχνότερους (sychnóterous) συχνότερες (sychnóteres) συχνότερα (sychnótera) vocative συχνότερε (sychnótere) συχνότερη (sychnóteri) συχνότερο (sychnótero) συχνότεροι (sychnóteroi) συχνότερες (sychnóteres) συχνότερα (sychnótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο συχνότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative συχνότατος (sychnótatos) συχνότατη (sychnótati) συχνότατο (sychnótato) συχνότατοι (sychnótatoi) συχνότατες (sychnótates) συχνότατα (sychnótata) genitive συχνότατου (sychnótatou) συχνότατης (sychnótatis) συχνότατου (sychnótatou) συχνότατων (sychnótaton) συχνότατων (sychnótaton) συχνότατων (sychnótaton) accusative συχνότατο (sychnótato) συχνότατη (sychnótati) συχνότατο (sychnótato) συχνότατους (sychnótatous) συχνότατες (sychnótates) συχνότατα (sychnótata) vocative συχνότατε (sychnótate) συχνότατη (sychnótati) συχνότατο (sychnótato) συχνότατοι (sychnótatoi) συχνότατες (sychnótates) συχνότατα (sychnótata)