συνθετικός

Ancient Greek

Etymology

From σύνθεσις (súnthesis, “putting together”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tʰe.ti.kós/ → /syn.θe.tiˈkos/ → /sin.θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syn.tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syn.θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syn.θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sin.θe.tiˈkos/

Adjective

σῠνθετῐκός • (sŭnthetĭkós) m (feminine σῠνθετῐκή, neuter σῠνθετῐκόν); first/second declension

1. skilled in putting together, constructive
2. component

Inflection

First and second declension of σῠνθετῐκός; σῠνθετῐκή; σῠνθετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῠνθετῐκός sŭnthetĭkós	σῠνθετῐκή sŭnthetĭkḗ	σῠνθετῐκόν sŭnthetĭkón		σῠνθετῐκώ sŭnthetĭkṓ	σῠνθετῐκᾱ́ sŭnthetĭkā́	σῠνθετῐκώ sŭnthetĭkṓ		σῠνθετῐκοί sŭnthetĭkoí	σῠνθετῐκαί sŭnthetĭkaí	σῠνθετῐκᾰ́ sŭnthetĭkắ
Genitive		σῠνθετῐκοῦ sŭnthetĭkoû	σῠνθετῐκῆς sŭnthetĭkês	σῠνθετῐκοῦ sŭnthetĭkoû		σῠνθετῐκοῖν sŭnthetĭkoîn	σῠνθετῐκαῖν sŭnthetĭkaîn	σῠνθετῐκοῖν sŭnthetĭkoîn		σῠνθετῐκῶν sŭnthetĭkôn	σῠνθετῐκῶν sŭnthetĭkôn	σῠνθετῐκῶν sŭnthetĭkôn
Dative		σῠνθετῐκῷ sŭnthetĭkôi	σῠνθετῐκῇ sŭnthetĭkêi	σῠνθετῐκῷ sŭnthetĭkôi		σῠνθετῐκοῖν sŭnthetĭkoîn	σῠνθετῐκαῖν sŭnthetĭkaîn	σῠνθετῐκοῖν sŭnthetĭkoîn		σῠνθετῐκοῖς sŭnthetĭkoîs	σῠνθετῐκαῖς sŭnthetĭkaîs	σῠνθετῐκοῖς sŭnthetĭkoîs
Accusative		σῠνθετῐκόν sŭnthetĭkón	σῠνθετῐκήν sŭnthetĭkḗn	σῠνθετῐκόν sŭnthetĭkón		σῠνθετῐκώ sŭnthetĭkṓ	σῠνθετῐκᾱ́ sŭnthetĭkā́	σῠνθετῐκώ sŭnthetĭkṓ		σῠνθετῐκούς sŭnthetĭkoús	σῠνθετῐκᾱ́ς sŭnthetĭkā́s	σῠνθετῐκᾰ́ sŭnthetĭkắ
Vocative		σῠνθετῐκέ sŭnthetĭké	σῠνθετῐκή sŭnthetĭkḗ	σῠνθετῐκόν sŭnthetĭkón		σῠνθετῐκώ sŭnthetĭkṓ	σῠνθετῐκᾱ́ sŭnthetĭkā́	σῠνθετῐκώ sŭnthetĭkṓ		σῠνθετῐκοί sŭnthetĭkoí	σῠνθετῐκαί sŭnthetĭkaí	σῠνθετῐκᾰ́ sŭnthetĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σῠνθετῐκῶς sŭnthetĭkôs				σῠνθετῐκώτερος sŭnthetĭkṓteros				σῠνθετῐκώτᾰτος sŭnthetĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: synthetic
• → French: synthétique
• Greek: συνθετικός (synthetikós)

Further reading

• “συνθετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συνθετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

Borrowed from Ancient Greek συνθετικός (sunthetikós).

Adjective

συνθετικός • (synthetikós) m (feminine συνθετική, neuter συνθετικό)

1. synthetic
2. composite, component

Declension

Declension of συνθετικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συνθετικός (synthetikós)	συνθετική (synthetikí)	συνθετικό (synthetikó)		συνθετικοί (synthetikoí)	συνθετικές (synthetikés)	συνθετικά (synthetiká)
genitive	συνθετικού (synthetikoú)	συνθετικής (synthetikís)	συνθετικού (synthetikoú)		συνθετικών (synthetikón)	συνθετικών (synthetikón)	συνθετικών (synthetikón)
accusative	συνθετικό (synthetikó)	συνθετική (synthetikí)	συνθετικό (synthetikó)		συνθετικούς (synthetikoús)	συνθετικές (synthetikés)	συνθετικά (synthetiká)
vocative	συνθετικέ (synthetiké)	συνθετική (synthetikí)	συνθετικό (synthetikó)		συνθετικοί (synthetikoí)	συνθετικές (synthetikés)	συνθετικά (synthetiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συνθετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συνθετικός, etc.)

Related terms

• συνθετικό n (synthetikó, “combining form”)