συνθετικός

Ancient Greek

Etymology

From σύνθεσις (súnthesis, “putting together”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tʰe.ti.kós/ → /syn.θe.tiˈkos/ → /sin.θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syn.tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syn.θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syn.θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sin.θe.tiˈkos/

Adjective

σῠνθετῐκός • (sunthetikós) m (feminine σῠνθετῐκή, neuter σῠνθετῐκόν); first/second declension

1. skilled in putting together, constructive
2. component

Inflection

First and second declension of σῠνθετῐκός; σῠνθετῐκή; σῠνθετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σῠνθετῐκός sunthetikós	σῠνθετῐκή sunthetikḗ	σῠνθετῐκόν sunthetikón		σῠνθετῐκώ sunthetikṓ	σῠνθετῐκᾱ́ sunthetikā́	σῠνθετῐκώ sunthetikṓ		σῠνθετῐκοί sunthetikoí	σῠνθετῐκαί sunthetikaí	σῠνθετῐκᾰ́ sunthetiká
Genitive		σῠνθετῐκοῦ sunthetikoû	σῠνθετῐκῆς sunthetikês	σῠνθετῐκοῦ sunthetikoû		σῠνθετῐκοῖν sunthetikoîn	σῠνθετῐκαῖν sunthetikaîn	σῠνθετῐκοῖν sunthetikoîn		σῠνθετῐκῶν sunthetikôn	σῠνθετῐκῶν sunthetikôn	σῠνθετῐκῶν sunthetikôn
Dative		σῠνθετῐκῷ sunthetikôi	σῠνθετῐκῇ sunthetikêi	σῠνθετῐκῷ sunthetikôi		σῠνθετῐκοῖν sunthetikoîn	σῠνθετῐκαῖν sunthetikaîn	σῠνθετῐκοῖν sunthetikoîn		σῠνθετῐκοῖς sunthetikoîs	σῠνθετῐκαῖς sunthetikaîs	σῠνθετῐκοῖς sunthetikoîs
Accusative		σῠνθετῐκόν sunthetikón	σῠνθετῐκήν sunthetikḗn	σῠνθετῐκόν sunthetikón		σῠνθετῐκώ sunthetikṓ	σῠνθετῐκᾱ́ sunthetikā́	σῠνθετῐκώ sunthetikṓ		σῠνθετῐκούς sunthetikoús	σῠνθετῐκᾱ́ς sunthetikā́s	σῠνθετῐκᾰ́ sunthetiká
Vocative		σῠνθετῐκέ sunthetiké	σῠνθετῐκή sunthetikḗ	σῠνθετῐκόν sunthetikón		σῠνθετῐκώ sunthetikṓ	σῠνθετῐκᾱ́ sunthetikā́	σῠνθετῐκώ sunthetikṓ		σῠνθετῐκοί sunthetikoí	σῠνθετῐκαί sunthetikaí	σῠνθετῐκᾰ́ sunthetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σῠνθετῐκῶς sunthetikôs				σῠνθετῐκώτερος sunthetikṓteros				σῠνθετῐκώτᾰτος sunthetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: synthetic
• → French: synthétique
• Greek: συνθετικός (synthetikós)

Further reading

• “συνθετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συνθετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

Borrowed from Ancient Greek συνθετικός (sunthetikós).

Adjective

συνθετικός • (synthetikós) m (feminine συνθετική, neuter συνθετικό)

1. synthetic
2. composite, component

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συνθετικός (synthetikós)	συνθετική (synthetikí)	συνθετικό (synthetikó)		συνθετικοί (synthetikoí)	συνθετικές (synthetikés)	συνθετικά (synthetiká)
genitive	συνθετικού (synthetikoú)	συνθετικής (synthetikís)	συνθετικού (synthetikoú)		συνθετικών (synthetikón)	συνθετικών (synthetikón)	συνθετικών (synthetikón)
accusative	συνθετικό (synthetikó)	συνθετική (synthetikí)	συνθετικό (synthetikó)		συνθετικούς (synthetikoús)	συνθετικές (synthetikés)	συνθετικά (synthetiká)
vocative	συνθετικέ (synthetiké)	συνθετική (synthetikí)	συνθετικό (synthetikó)		συνθετικοί (synthetikoí)	συνθετικές (synthetikés)	συνθετικά (synthetiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συνθετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συνθετικός, etc.)

Related terms

• συνθετικό n (synthetikó, “combining form”)