συνεδέθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.dé.tʰɛːn/ → /sy.neˈðe.θin/ → /si.neˈðe.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.dé.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈde.tʰe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈðe.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈðe.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈðe.θin/

Verb

σῠνεδέθην • (sŭnedéthēn)

1. first-person singular indicative aorist passive of σῠνδέω (sŭndéō)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /si.neˈðe.θin/
• Hyphenation: συ‧νε‧δέ‧θην
• Hyphenation: συν‧ε‧δέ‧θην

Verb

συνεδέθην • (synedéthin) (formal, Katharevousa as in ancient συνεδέθην)

1. older form of συνδέθηκα (syndéthika), first-person singular simple past of συνδέομαι (syndéomai), the passive of συνδέω (syndéo)