συμπαθητικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]συμπαθητικός • (sympathitikós) m (feminine συμπαθητική, neuter συμπαθητικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συμπαθητικός (sympathitikós) | συμπαθητική (sympathitikí) | συμπαθητικό (sympathitikó) | συμπαθητικοί (sympathitikoí) | συμπαθητικές (sympathitikés) | συμπαθητικά (sympathitiká) | |
| genitive | συμπαθητικού (sympathitikoú) | συμπαθητικής (sympathitikís) | συμπαθητικού (sympathitikoú) | συμπαθητικών (sympathitikón) | συμπαθητικών (sympathitikón) | συμπαθητικών (sympathitikón) | |
| accusative | συμπαθητικό (sympathitikó) | συμπαθητική (sympathitikí) | συμπαθητικό (sympathitikó) | συμπαθητικούς (sympathitikoús) | συμπαθητικές (sympathitikés) | συμπαθητικά (sympathitiká) | |
| vocative | συμπαθητικέ (sympathitiké) | συμπαθητική (sympathitikí) | συμπαθητικό (sympathitikó) | συμπαθητικοί (sympathitikoí) | συμπαθητικές (sympathitikés) | συμπαθητικά (sympathitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συμπαθητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συμπαθητικός, etc.)