συγκατοίκηση

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /si(ŋ).ɡaˈti.ci.si/

Noun

συγκατοίκηση • (sygkatoíkisi) f (plural συγκατοικήσεις)

1. cohabitation
2. concubinage

Declension

Declension of συγκατοίκηση

	singular	plural
nominative	συγκατοίκηση (sygkatoíkisi)	συγκατοικήσεις (sygkatoikíseis)
genitive	συγκατοίκησης (sygkatoíkisis)	συγκατοικήσεων (sygkatoikíseon)
accusative	συγκατοίκηση (sygkatoíkisi)	συγκατοικήσεις (sygkatoikíseis)
vocative	συγκατοίκηση (sygkatoíkisi)	συγκατοικήσεις (sygkatoikíseis)

Older or formal genitive singular: συγκατοικήσεως (sygkatoikíseos)