συγγράφεις

See also: συγγραφεῖς, and συγγραφείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ɡrá.pʰeːs/ → /syŋˈɡra.ɸis/ → /siŋˈɡra.fis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ɡrá.pʰeːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋˈɡra.pʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋˈɡra.ɸis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋˈɡra.fis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋˈɡra.fis/

Verb

σῠγγρᾰ́φεις • (sungrápheis)

1. second-person singular indicative present active of σῠγγρᾰ́φω (sungráphō)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋˈɣra.fis/
• Hyphenation: συγ‧γρά‧φεις

Verb

συγγράφεις • (syngráfeis)

1. 2nd person singular present form of συγγράφω (syngráfo).