στυφελός

Ancient Greek

Etymology

From στυφελίζω (stuphelízō, “to strike hard, beat”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sty.pʰe.lós/ → /sty.ɸeˈlos/ → /sti.feˈlos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.pʰe.lós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.pʰeˈlos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.ɸeˈlos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.feˈlos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.feˈlos/

Adjective

στῠφελός • (stŭphelós) m (feminine στῠφελή, neuter στῠφελόν); first/second declension

1. hard, rough
2. astringent, sour, acid

   Synonym: στρυφνός (struphnós)

3. harsh, severe, cruel

   Synonyms: αὐστηρός (austērós), σκληρός (sklērós), τραχύς (trakhús)

Inflection

First and second declension of στῠφελός; στῠφελή; στῠφελόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στῠφελός stŭphelós	στῠφελή stŭphelḗ	στῠφελόν stŭphelón		στῠφελώ stŭphelṓ	στῠφελᾱ́ stŭphelā́	στῠφελώ stŭphelṓ		στῠφελοί stŭpheloí	στῠφελαί stŭphelaí	στῠφελᾰ́ stŭphelắ
Genitive		στῠφελοῦ stŭpheloû	στῠφελῆς stŭphelês	στῠφελοῦ stŭpheloû		στῠφελοῖν stŭpheloîn	στῠφελαῖν stŭphelaîn	στῠφελοῖν stŭpheloîn		στῠφελῶν stŭphelôn	στῠφελῶν stŭphelôn	στῠφελῶν stŭphelôn
Dative		στῠφελῷ stŭphelôi	στῠφελῇ stŭphelêi	στῠφελῷ stŭphelôi		στῠφελοῖν stŭpheloîn	στῠφελαῖν stŭphelaîn	στῠφελοῖν stŭpheloîn		στῠφελοῖς stŭpheloîs	στῠφελαῖς stŭphelaîs	στῠφελοῖς stŭpheloîs
Accusative		στῠφελόν stŭphelón	στῠφελήν stŭphelḗn	στῠφελόν stŭphelón		στῠφελώ stŭphelṓ	στῠφελᾱ́ stŭphelā́	στῠφελώ stŭphelṓ		στῠφελούς stŭpheloús	στῠφελᾱ́ς stŭphelā́s	στῠφελᾰ́ stŭphelắ
Vocative		στῠφελέ stŭphelé	στῠφελή stŭphelḗ	στῠφελόν stŭphelón		στῠφελώ stŭphelṓ	στῠφελᾱ́ stŭphelā́	στῠφελώ stŭphelṓ		στῠφελοί stŭpheloí	στῠφελαί stŭphelaí	στῠφελᾰ́ stŭphelắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στῠφελῶς stŭphelôs				στῠφελώτερος stŭphelṓteros				στῠφελώτᾰτος stŭphelṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀστυφελός (astuphelós)
• καταστυφελός (katastuphelós)
• στυφελώδης (stuphelṓdēs)

 

References

• “στυφελός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “στυφελός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• στυφελός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN