στίβω

Greek

Verb

στίβω • (stívo) (past έστιψα, passive στίβομαι)

1. (rare spelling) Alternative form of στύβω (stývo)

Conjugation

στίβω   στίβομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	στίβω	στίψω	στίβομαι	στιφτώ
2 sg	στίβεις	στίψεις	στίβεσαι	στιφτείς
3 sg	στίβει	στίψει	στίβεται	στιφτεί
1 pl	στίβουμε, [‑ομε]	στίψουμε, [‑ομε]	στιβόμαστε	στιφτούμε
2 pl	στίβετε	στίψετε	στίβεστε, στιβόσαστε	στιφτείτε
3 pl	στίβουν(ε)	στίψουν(ε)	στίβονται	στιφτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έστιβα	έστιψα	στιβόμουν(α)	στίφτηκα
2 sg	έστιβες	έστιψες	στιβόσουν(α)	στίφτηκες
3 sg	έστιβε	έστιψε	στιβόταν(ε)	στίφτηκε
1 pl	στίβαμε	στίψαμε	στιβόμασταν, (‑όμαστε)	στιφτήκαμε
2 pl	στίβατε	στίψατε	στιβόσασταν, (‑όσαστε)	στιφτήκατε
3 pl	έστιβαν, στίβαν(ε)	έστιψαν, στίψαν(ε)	στίβονταν, (στιβόντουσαν)	στίφτηκαν, στιφτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα στίβω ➤	θα στίψω ➤	θα στίβομαι ➤	θα στιφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα στίβεις, …	θα στίψεις, …	θα στίβεσαι, …	θα στιφτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … στίψει   έχω, έχεις, … στιμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … στιφτεί   είμαι, είσαι, … στιμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … στίψει   είχα, είχες, … στιμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … στιφτεί   ήμουν, ήσουν, … στιμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … στίψει   θα έχω, θα έχεις, … στιμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … στιφτεί   θα είμαι, θα είσαι, … στιμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	στίβε	στίψε, στίφ' 1	—	στίψου
2 pl	στίβετε	στίψτε, στίφτε2	στίβεστε	στιφτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	στίβοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας στίψει ➤		στιμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	στίψει		στιφτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun weak pronouns e.g. στίφ' το ("wring it!")  2. Colloquial.  • Τhree spellings for this verb: στύβω (recommended standard), στείβω (etymologially informed, similar to ancient spelling) and the rare στίβω  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.