σπάκα

Old Median

Etymology

From Proto-Iranian *cwā́, from Proto-Indo-Iranian *ćwā́, from Proto-Indo-European *ḱwṓ.

Noun

σπάκα (spā́kəʰ)

1. bitch (female dog)
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.110.1:

     […] οὔνομα δὲ τῇ γυναικὶ ἦν τῇ συνοίκεε Κυνὼ κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν, κατὰ δὲ τὴν Μηδικὴν Σπακώ· τὴν γὰρ κύνα καλέουσι σπάκα Μῆδοι.

     […] oúnoma dè têi gunaikì ên têi sunoíkee Kunṑ katà tḕn Hellḗnōn glôssan, katà dè tḕn Mēdikḕn Spakṓ; tḕn gàr kúna kaléousi spáka Mêdoi.

Descendants

• Middle Median: *əspā́k, *əsbā́k
  • Alviri-Vidari: اسبه (asbe)
  • Kermani:

    Zoroastrian Dari: seba

    Kashani: esba

  • Tafreshi:

    Ashtiani: esba

  • Proto-Tatic:
    • Old Tati:
      • Karingani: اسپا (espā)
      • Harzani: اسبا (əsbā)
    • Talysh:

      Cyrillic script: сыпә

      Latin script: sıpə

  • → Old Armenian: ասպակ (aspak), ասպականի (aspakani)
• Semnani: اسپه (espe)