σιδηρουργός

Ancient Greek

Etymology

From σῐ́δηρος (sĭ́dēros, “iron”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /si.dɛː.ruːr.ɡós/ → /si.ði.rurˈɣos/ → /si.ði.rurˈɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /si.dɛː.ruːr.ɡós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /si.de̝.rurˈɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.ði.rurˈɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.ði.rurˈɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ði.rurˈɣos/

Noun

σῐδηρουργός • (sĭdērourgós) m (genitive σῐδηρουργοῦ); second declension

1. ironsmith, blacksmith

Inflection

Second declension of ὁ σῐδηρουργός; τοῦ σῐδηρουργοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σῐδηρουργός ho sĭdērourgós	τὼ σῐδηρουργώ tṑ sĭdērourgṓ	οἱ σῐδηρουργοί hoi sĭdērourgoí
Genitive	τοῦ σῐδηρουργοῦ toû sĭdērourgoû	τοῖν σῐδηρουργοῖν toîn sĭdērourgoîn	τῶν σῐδηρουργῶν tôn sĭdērourgôn
Dative	τῷ σῐδηρουργῷ tôi sĭdērourgôi	τοῖν σῐδηρουργοῖν toîn sĭdērourgoîn	τοῖς σῐδηρουργοῖς toîs sĭdērourgoîs
Accusative	τὸν σῐδηρουργόν tòn sĭdērourgón	τὼ σῐδηρουργώ tṑ sĭdērourgṓ	τοὺς σῐδηρουργούς toùs sĭdērourgoús
Vocative	σῐδηρουργέ sĭdērourgé	σῐδηρουργώ sĭdērourgṓ	σῐδηρουργοί sĭdērourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σῐδηρουργῐ́ᾱ (sĭdērourgĭ́ā)

Further reading

• “σιδηρουργός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σιδηρουργός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek σιδηρουργός (sidērourgós), from σίδηρος (sídēros, “iron”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker, maker, craftsman”); equivalent to σίδερο (sídero) +‎ -ουργός (-ourgós).

Noun

σιδηρουργός • (sidirourgós) m (plural σιδηρουργοί)

1. blacksmith, ironsmith, smith

Declension

Declension of σιδηρουργός

	singular	plural
nominative	σιδηρουργός (sidirourgós)	σιδηρουργοί (sidirourgoí)
genitive	σιδηρουργού (sidirourgoú)	σιδηρουργών (sidirourgón)
accusative	σιδηρουργό (sidirourgó)	σιδηρουργούς (sidirourgoús)
vocative	σιδηρουργέ (sidirourgé)	σιδηρουργοί (sidirourgoí)

Synonyms

• σιδεράς m (siderás)

Related terms

• see: σίδερο n (sídero, “iron”)