πρόσφατος

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρόσφατος (prósphatos).

Adjective

πρόσφατος • (prósfatos) m

1. recent

   πρόσφατες αλλαγές ― prósfates allagés ― recent changes

Declension

Declension of πρόσφατος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πρόσφατος (prósfatos)	πρόσφατη (prósfati)	πρόσφατο (prósfato)		πρόσφατοι (prósfatoi)	πρόσφατες (prósfates)	πρόσφατα (prósfata)
genitive	πρόσφατου (prósfatou)	πρόσφατης (prósfatis)	πρόσφατου (prósfatou)		πρόσφατων (prósfaton)	πρόσφατων (prósfaton)	πρόσφατων (prósfaton)
accusative	πρόσφατο (prósfato)	πρόσφατη (prósfati)	πρόσφατο (prósfato)		πρόσφατους (prósfatous)	πρόσφατες (prósfates)	πρόσφατα (prósfata)
vocative	πρόσφατε (prósfate)	πρόσφατη (prósfati)	πρόσφατο (prósfato)		πρόσφατοι (prósfatoi)	πρόσφατες (prósfates)	πρόσφατα (prósfata)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πρόσφατος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πρόσφατος, etc.)

Related terms

• πρόσφατα (prósfata, “recently”)
• προσφάτως (prosfátos, “recently”)