πρόσκαιρος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɾos.ce.ɾos/
• Hyphenation: πρό‧σκαι‧ρος
• Old Hyphenation: πρόσ‧και‧ρος

Adjective

πρόσκαιρος • (próskairos) m (feminine πρόσκαιρη, neuter πρόσκαιρο)

1. temporary, lasting a short time
2. ending soon

Declension

Declension of πρόσκαιρος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πρόσκαιρος (próskairos)	πρόσκαιρη (próskairi)	πρόσκαιρο (próskairo)		πρόσκαιροι (próskairoi)	πρόσκαιρες (próskaires)	πρόσκαιρα (próskaira)
genitive	πρόσκαιρου (próskairou)	πρόσκαιρης (próskairis)	πρόσκαιρου (próskairou)		πρόσκαιρων (próskairon)	πρόσκαιρων (próskairon)	πρόσκαιρων (próskairon)
accusative	πρόσκαιρο (próskairo)	πρόσκαιρη (próskairi)	πρόσκαιρο (próskairo)		πρόσκαιρους (próskairous)	πρόσκαιρες (próskaires)	πρόσκαιρα (próskaira)
vocative	πρόσκαιρε (próskaire)	πρόσκαιρη (próskairi)	πρόσκαιρο (próskairo)		πρόσκαιροι (próskairoi)	πρόσκαιρες (próskaires)	πρόσκαιρα (próskaira)

Further reading

• πρόσκαιρος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language