προσωρινός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Composed of προσ- (pros-) + ώρα (óra) + -ινός (-inós).
Adjective
[edit]προσωρινός • (prosorinós) m (feminine προσωρινή, neuter προσωρινό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | προσωρινός (prosorinós) | προσωρινή (prosoriní) | προσωρινό (prosorinó) | προσωρινοί (prosorinoí) | προσωρινές (prosorinés) | προσωρινά (prosoriná) | |
| genitive | προσωρινού (prosorinoú) | προσωρινής (prosorinís) | προσωρινού (prosorinoú) | προσωρινών (prosorinón) | προσωρινών (prosorinón) | προσωρινών (prosorinón) | |
| accusative | προσωρινό (prosorinó) | προσωρινή (prosoriní) | προσωρινό (prosorinó) | προσωρινούς (prosorinoús) | προσωρινές (prosorinés) | προσωρινά (prosoriná) | |
| vocative | προσωρινέ (prosoriné) | προσωρινή (prosoriní) | προσωρινό (prosorinó) | προσωρινοί (prosorinoí) | προσωρινές (prosorinés) | προσωρινά (prosoriná) | |
Related terms
[edit]- προσωρινή απόλυση f (prosoriní apólysi, “temporary layoff”)