προσπαρακαλέω
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From προσ- (pros-) + παρακαλέω (parakaléō, “summon”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pros.pa.ra.ka.lé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pros.pa.ra.kaˈle.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pros.pa.ra.kaˈle.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pros.pa.ra.kaˈle.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pros.pa.ra.kaˈle.o/
Verb
[edit]προσπᾰρᾰκᾰλέω • (prosparakaléō)
Conjugation
[edit] Present: προσπᾰρᾰκᾰλέω, προσπᾰρᾰκᾰλέομαι (Uncontracted)
Imperfect: προσπᾰρεκᾰ́λεον, προσπᾰρεκᾰλεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσπᾰρεκᾰ́λεον | προσπᾰρεκᾰ́λεες | προσπᾰρεκᾰ́λεε(ν) | προσπᾰρεκᾰλέετον | προσπᾰρεκᾰλεέτην | προσπᾰρεκᾰλέομεν | προσπᾰρεκᾰλέετε | προσπᾰρεκᾰ́λεον | ||||
middle/ passive |
indicative | προσπᾰρεκᾰλεόμην | προσπᾰρεκᾰλέου | προσπᾰρεκᾰλέετο | προσπᾰρεκᾰλέεσθον | προσπᾰρεκᾰλεέσθην | προσπᾰρεκᾰλεόμεθᾰ | προσπᾰρεκᾰλέεσθε | προσπᾰρεκᾰλέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσπᾰρεκᾰ́λουν | προσπᾰρεκᾰ́λεις | προσπᾰρεκᾰ́λει | προσπᾰρεκᾰλεῖτον | προσπᾰρεκᾰλείτην | προσπᾰρεκᾰλοῦμεν | προσπᾰρεκᾰλεῖτε | προσπᾰρεκᾰ́λουν | ||||
middle/ passive |
indicative | προσπᾰρεκᾰλούμην | προσπᾰρεκᾰλοῦ | προσπᾰρεκᾰλεῖτο | προσπᾰρεκᾰλεῖσθον | προσπᾰρεκᾰλείσθην | προσπᾰρεκᾰλούμεθᾰ | προσπᾰρεκᾰλεῖσθε | προσπᾰρεκᾰλοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: προσπᾰρᾰκέκληκᾰ, προσπᾰρᾰκέκλημαι
Pluperfect: προσπᾰρεκεκλήκειν, προσπᾰρεκεκλήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσπᾰρεκεκλήκειν, προσπᾰρεκεκλήκη |
προσπᾰρεκεκλήκεις, προσπᾰρεκεκλήκης |
προσπᾰρεκεκλήκει(ν) | προσπᾰρεκεκλήκετον | προσπᾰρεκεκληκέτην | προσπᾰρεκεκλήκεμεν | προσπᾰρεκεκλήκετε | προσπᾰρεκεκλήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | προσπᾰρεκεκλήμην | προσπᾰρεκέκλησο | προσπᾰρεκέκλητο | προσπᾰρεκέκλησθον | προσπᾰρεκεκλήσθην | προσπᾰρεκεκλήμεθᾰ | προσπᾰρεκέκλησθε | προσπᾰρεκέκληντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Further reading
[edit]- προσπαρακαλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “προσπαρακαλέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “προσπαρακαλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press