προσκρούω
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From προσ- (“towards”) + κρούω (“strike”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pros.krǔː.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /prosˈkru.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /prosˈkru.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /prosˈkru.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /prosˈkru.o/
Verb
[edit]προσκρούω • (proskroúō)
Inflection
[edit] Present: προσκρούω
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσκρούω | προσκρούεις | προσκρούει | προσκρούετον | προσκρούετον | προσκρούομεν | προσκρούετε | προσκρούουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | προσκρούω | προσκρούῃς | προσκρούῃ | προσκρούητον | προσκρούητον | προσκρούωμεν | προσκρούητε | προσκρούωσῐ(ν) | |||||
optative | προσκρούοιμῐ | προσκρούοις | προσκρούοι | προσκρούοιτον | προσκρουοίτην | προσκρούοιμεν | προσκρούοιτε | προσκρούοιεν | |||||
imperative | πρόσκρουε | προσκρουέτω | προσκρούετον | προσκρουέτων | προσκρούετε | προσκρουόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσκρούειν | ||||||||||||
participle | m | προσκρούων | |||||||||||
f | προσκρούουσᾰ | ||||||||||||
n | προσκροῦον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Imperfect: προσέκρουον
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσέκρουον | προσέκρουες | προσέκρουε(ν) | προσεκρούετον | προσεκρουέτην | προσεκρούομεν | προσεκρούετε | προσέκρουον | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Future: προσκρούσω
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσκρούσω | προσκρούσεις | προσκρούσει | προσκρούσετον | προσκρούσετον | προσκρούσομεν | προσκρούσετε | προσκρούσουσῐ(ν) | ||||
optative | προσκρούσοιμῐ | προσκρούσοις | προσκρούσοι | προσκρούσοιτον | προσκρουσοίτην | προσκρούσοιμεν | προσκρούσοιτε | προσκρούσοιεν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσκρούσειν | ||||||||||||
participle | m | προσκρούσων | |||||||||||
f | προσκρούσουσᾰ | ||||||||||||
n | προσκροῦσον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Aorist: προσέκρουσᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσέκρουσᾰ | προσέκρουσᾰς | προσέκρουσε(ν) | προσεκρούσᾰτον | προσεκρουσᾰ́την | προσεκρούσᾰμεν | προσεκρούσᾰτε | προσέκρουσᾰν | ||||
subjunctive | προσκρούσω | προσκρούσῃς | προσκρούσῃ | προσκρούσητον | προσκρούσητον | προσκρούσωμεν | προσκρούσητε | προσκρούσωσῐ(ν) | |||||
optative | προσκρούσαιμῐ | προσκρούσειᾰς, προσκρούσαις |
προσκρούσειε(ν), προσκρούσαι |
προσκρούσαιτον | προσκρουσαίτην | προσκρούσαιμεν | προσκρούσαιτε | προσκρούσειᾰν, προσκρούσαιεν | |||||
imperative | πρόσκρουσον | προσκρουσᾰ́τω | προσκρούσᾰτον | προσκρουσᾰ́των | προσκρούσᾰτε | προσκρουσᾰ́ντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσκροῦσαι | ||||||||||||
participle | m | προσκρούσᾱς | |||||||||||
f | προσκρούσᾱσᾰ | ||||||||||||
n | προσκροῦσᾰν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: προσκέκρουκᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσκέκρουκᾰ | προσκέκρουκᾰς | προσκέκρουκε(ν) | προσκεκρούκᾰτον | προσκεκρούκᾰτον | προσκεκρούκᾰμεν | προσκεκρούκᾰτε | προσκεκρούκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | προσκεκρούκω | προσκεκρούκῃς | προσκεκρούκῃ | προσκεκρούκητον | προσκεκρούκητον | προσκεκρούκωμεν | προσκεκρούκητε | προσκεκρούκωσῐ(ν) | |||||
optative | προσκεκρούκοιμῐ, προσκεκρουκοίην |
προσκεκρούκοις, προσκεκρουκοίης |
προσκεκρούκοι, προσκεκρουκοίη |
προσκεκρούκοιτον | προσκεκρουκοίτην | προσκεκρούκοιμεν | προσκεκρούκοιτε | προσκεκρούκοιεν | |||||
imperative | προσκέκρουκε | προσκεκρουκέτω | προσκεκρούκετον | προσκεκρουκέτων | προσκεκρούκετε | προσκεκρουκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προσκεκρουκέναι | ||||||||||||
participle | m | προσκεκρουκώς | |||||||||||
f | προσκεκρουκυῖᾰ | ||||||||||||
n | προσκεκρουκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Pluperfect: προσεκεκρούκειν
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προσεκεκρούκειν, προσεκεκρούκη |
προσεκεκρούκεις, προσεκεκρούκης |
προσεκεκρούκει(ν) | προσεκεκρούκετον | προσεκεκρουκέτην | προσεκεκρούκεμεν | προσεκεκρούκετε | προσεκεκρούκεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Derived terms
[edit]- πρόσκρουμα n (próskrouma)
- πρόσκρουσις f (próskrousis, “dashing against”)
- πρόσκρουσμα n (próskrousma, “something struck, obstacle”)
- προσκρουσμός m (proskrousmós)
- προσκρουστέον n (proskroustéon, “one must give offence”)
- προσκρουστικός (proskroustikós, “offensive”)
Related terms
[edit]- προκρούω (prokroúō, “beat out”)
- προσαποκρούομαι (prosapokroúomai, “check, inhibit”)
- προσεπικρούω (prosepikroúō, “strike against besides”)
- and see at κρούω (kroúo)
Descendants
[edit]- Greek: προσκρούω (proskroúo)
References
[edit]- “προσκρούω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “προσκρούω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek προσκρούω. Morphologically, from προσ- (“towards”) + κρούω (“strike”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]προσκρούω • (proskroúo) (past προσέκρουσα, passive —)
- to knock against, have a collision
- Το πλοίο προσέκρουσε στην προβλήτα του λιμανιού.
- To ploío prosékrouse stin provlíta tou limanioú.
- The ship hit the pier of the port.
- (figuratively) to face an obstacle
Conjugation
[edit]προσκρούω (only active forms)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | προσκρούω | προσκρούσω | ||
2 sg | προσκρούεις | προσκρούσεις | ||
3 sg | προσκρούει | προσκρούσει | ||
1 pl | προσκρούουμε, [‑ομε] | προσκρούσουμε, [‑ομε] | ||
2 pl | προσκρούετε | προσκρούσετε | ||
3 pl | προσκρούουν[ε] | προσκρούσουν[ε] | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | προσέκρουα | προσέκρουσα | ||
2 sg | προσέκρουες | προσέκρουσες | ||
3 sg | προσέκρουε | προσέκρουσε | ||
1 pl | προσκρούαμε | προσκρούσαμε | ||
2 pl | προσκρούατε | προσκρούσατε | ||
3 pl | προσέκρουαν | προσέκρουσαν, [προσκρούσανε] | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα προσκρούω ➤ | θα προσκρούσω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προσκρούεις, … | θα προσκρούσεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προσκρούσει | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προσκρούσει | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προσκρούσει | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | πρόσκρουε | πρόσκρουσε | ||
2 pl | προσκρούετε | προσκρούστε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | προσκρούοντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας προσκρούσει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | — | |||
Nonfinite form ➤ | προσκρούσει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
[edit]- προσκόπτω (proskópto)
Related terms
[edit]- πρόσκρουση f (próskrousi, “collision”)
- προσκρουστήρας m (proskroustíras, “buffer”) (technology)
- προανάκρουσμα n (proanákrousma, “(literally: prelude) forerunner”)
- and see: κρούω (kroúo, “strike”)
Categories:
- Ancient Greek terms prefixed with προσ-
- Ancient Greek 3-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek verbs
- Ancient Greek paroxytone terms
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms prefixed with προσ-
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek verbs
- Greek terms with usage examples
- Greek verb conjugation group 'κλείω'
- Greek verbs lacking passive forms