προσήνεμος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek προσήνεμος (prosḗnemos), from πρός (prós, “against”) + ἄνεμος (ánemos, “wind”).
Adjective
[edit]προσήνεμος • (prosínemos) m (feminine προσήνεμη, neuter προσήνεμο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | προσήνεμος (prosínemos) | προσήνεμη (prosínemi) | προσήνεμο (prosínemo) | προσήνεμοι (prosínemoi) | προσήνεμες (prosínemes) | προσήνεμα (prosínema) | |
| genitive | προσήνεμου (prosínemou) | προσήνεμης (prosínemis) | προσήνεμου (prosínemou) | προσήνεμων (prosínemon) | προσήνεμων (prosínemon) | προσήνεμων (prosínemon) | |
| accusative | προσήνεμο (prosínemo) | προσήνεμη (prosínemi) | προσήνεμο (prosínemo) | προσήνεμους (prosínemous) | προσήνεμες (prosínemes) | προσήνεμα (prosínema) | |
| vocative | προσήνεμε (prosíneme) | προσήνεμη (prosínemi) | προσήνεμο (prosínemo) | προσήνεμοι (prosínemoi) | προσήνεμες (prosínemes) | προσήνεμα (prosínema) | |
Antonyms
[edit]- υπήνεμος (ypínemos, “leeward”)
Related terms
[edit]- προσηνέμως (prosinémos) (adverb)
Further reading
[edit]- προσήνεμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language