προανάκριση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from προανακρί(νω) (proanakrí(no)) + -ση (-si).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]προανάκριση • (proanákrisi) f (plural προανακρίσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προανάκριση (proanákrisi) | προανακρίσεις (proanakríseis) |
| genitive | προανάκρισης (proanákrisis) | προανακρίσεων (proanakríseon) |
| accusative | προανάκριση (proanákrisi) | προανακρίσεις (proanakríseis) |
| vocative | προανάκριση (proanákrisi) | προανακρίσεις (proanakríseis) |
Older or formal genitive singular: προανακρίσεως (proanakríseos)
Related terms
[edit]- ανάκριση f (anákrisi)
- προανακρίνω (proanakríno)
- προανακριτικός (proanakritikós)
References
[edit]- ^ προανάκριση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language