Jump to content

πρηνής

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

πρηνής (prēnḗsm or f (neuter πρηνές); third declension

  1. Epic and Ionic form of πρᾱνής (prānḗs)

Inflection

[edit]

References

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek πρανής (pranḗs, bent forward).

Adjective

[edit]

πρηνής (prinísm (feminine πρηνής, neuter πρηνές)

  1. (learned) prone, face down

Declension

[edit]
Declension of πρηνής
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πρηνής (prinís) πρηνής (prinís) πρηνές (prinés) πρηνείς (prineís) πρηνείς (prineís) πρηνή (priní)
genitive πρηνούς (prinoús)
πρηνή (priní)
πρηνούς (prinoús) πρηνούς (prinoús) πρηνών (prinón) πρηνών (prinón) πρηνών (prinón)
accusative πρηνή (priní) πρηνή (priní) πρηνές (prinés) πρηνείς (prineís) πρηνείς (prineís) πρηνή (priní)
vocative πρηνή (priní)
πρηνής (prinís)
πρηνής (prinís) πρηνές (prinés) πρηνείς (prineís) πρηνείς (prineís) πρηνή (priní)