πολυετής

Greek

Adjective

πολυετής • (polyetís) m (feminine πολυετής, neuter πολυετές)

1. perennial, lasting for many years

Declension

Declension of πολυετής

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πολυετής (polyetís)	πολυετής (polyetís)	πολυετές (polyetés)		πολυετείς (polyeteís)	πολυετείς (polyeteís)	πολυετή (polyetí)
genitive	πολυετούς (polyetoús) πολυετή (polyetí)	πολυετούς (polyetoús)	πολυετούς (polyetoús)		πολυετών (polyetón)	πολυετών (polyetón)	πολυετών (polyetón)
accusative	πολυετή (polyetí)	πολυετή (polyetí)	πολυετές (polyetés)		πολυετείς (polyeteís)	πολυετείς (polyeteís)	πολυετή (polyetí)
vocative	πολυετή (polyetí) πολυετής (polyetís)	πολυετής (polyetís)	πολυετές (polyetés)		πολυετείς (polyeteís)	πολυετείς (polyeteís)	πολυετή (polyetí)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυετής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυετής, etc.)

See also

• αέναος (aénaos, “perpetual”)