πολλαπλός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek πολλαπλοῦς (pollaploûs), from πολλᾰ́ (pollá) + -πλόος (-plóos).
Adjective
[edit]πολλαπλός • (pollaplós) m (feminine πολλαπλή, neuter πολλαπλό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολλαπλός (pollaplós) | πολλαπλή (pollaplí) | πολλαπλό (pollapló) | πολλαπλοί (pollaploí) | πολλαπλές (pollaplés) | πολλαπλά (pollaplá) | |
| genitive | πολλαπλού (pollaploú) | πολλαπλής (pollaplís) | πολλαπλού (pollaploú) | πολλαπλών (pollaplón) | πολλαπλών (pollaplón) | πολλαπλών (pollaplón) | |
| accusative | πολλαπλό (pollapló) | πολλαπλή (pollaplí) | πολλαπλό (pollapló) | πολλαπλούς (pollaploús) | πολλαπλές (pollaplés) | πολλαπλά (pollaplá) | |
| vocative | πολλαπλέ (pollaplé) | πολλαπλή (pollaplí) | πολλαπλό (pollapló) | πολλαπλοί (pollaploí) | πολλαπλές (pollaplés) | πολλαπλά (pollaplá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολλαπλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολλαπλός, etc.)
Related terms
[edit]- see: πολλαπλασιάζω (pollaplasiázo, “to multiply”)
Further reading
[edit]
πολλαπλός on the Greek Wikipedia.Wikipedia el- πολλαπλός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
